Kościół św. Krzyża w Miechowicach
Z Wikipedii
Kościół św. Krzyża w Miechowicach – kościół wybudowany w latach 1856-1864 w stylu neogotyckim wg projektu Augusta Sollera. Wieżę w obecnym kształcie ukończono w 1894 r. Fundatorką kościoła była Maria Winckler z Domesów, wdowa po Franciszku Aresinie, a wówczas już żona Franciszka Wincklera.
Kościół miał pierwotnie stanąć na terenie parku zamkowego na miejscu starego, rozebranego w 1853 kościółka opisanego przez księdza Norberta Bonczyka w poemacie Stary Kościół Miechowski. Jednak ze względu na niestabilny i podmokły grunt (tzw. kurzawka) wybudowano go na sąsiednim wzgórzu. W krypcie kościoła spoczywają szczątki właścicieli Miechowic: Domesów, Aresinów i Wincklerów, zaś na przykościelnym cmentarzu znajdują się groby zamordowanych przez Armię Czerwoną w 1945 mieszkańców Miechowic.
Na szczególną uwagę zasługują:
- rzeźba Madonny wykonana z białego marmuru przez Teodora Kalide – jest to ostatnie dzieło tego znanego artysty.
- Portal nad wejściem głównym wykonany z piaskowca, z wyróżnionymi postaciami miechowity i górnika.
Pierwszym proboszczem parafii św. Krzyża po wybudowaniu nowego kościoła był ks. Józef Preuss. Jego grób znajduje się tuż obok kościoła w miejscu prezbiterium tymczasowej kaplicy, w której odprawiano nabożeństwa podczas budowy kościoła. Obecnym proboszczem parafii od 1976 r. jest ks. prałat Jan Plichta. Od momentu objęcia parafii przez księdza Plichtę kościół przeszedł gruntowny remont wewnątrz i zewnątrz. W 1991 wybudowano nową plebanię, dom katechetyczny oraz parking. Wszystkie prace zakończyły się w 1999.
W 1999 r. kościół otrzymał I nagrodę głównego konserwatora zabytków – "zabytek zadbany".