Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Krakowie (ul. Kopernika)
Z Wikipedii
Kościół p.w. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny dzisiaj bardziej znany pod wezwaniem św. Łazarza znajduje się w Krakowie przy ulicy Kopernika 19.
[edytuj] Historia
W 1634 biskup sufragan krakowski Tomasz Oborski poświecił kamień węgielny pod budowę nowego kościoła dla zakonu karmelitów bosych. Budowa jednak trwała latami,przerwana przez wojnę ze Szwecją,została ostatecznie ukończona w 1683, wtedy też uroczystej konsekracji nowej świątyni dokonał biskup sufragan krakowski Mikołaj Oborski. Kościół zniszczony został w czasie konfederacji barskiej w 1772, odbudowali go w latach 1780-1782 karmelici, którzy opuścili zabudowania klasztorne wraz z kościołem przekazując je siostrom szarytkom w 1787.
W tym okresie czasu przybyło kościołowi nowe wezwanie św.Łazarza od patrona szpitala prowadzonego przez siostry szarytki w dawnym klasztorze, obecnie od 1863 kościołem opiekują się księża misjonarze, a w dawnym klasztorze mieści się jeden z oddziałów szpitala uniwersyteckiego.
[edytuj] Wygląd i wnętrze
Kościół jest budowlą barokową, nawiązuje do rzymskiej fasady kościoła karmelitańskiego S. Maria della Scala. Fasadę wieńczy trójkątny szczyt z rzeźbą N.M. Panny pośrodku oraz z figurami św. Teresy z Avila i św. Jana od Krzyża w narożnikach. Od strony prezbiterium przylegają dwie wieże których budowę ukończono w 1680, zakończone hełmami projektu Karola Zaremby z 1885.
Świątynia jednonawowa z kaplicami bocznymi otwierającymi się do nawy głównej wysokimi arkadami. Ołtarz główny, dwuplanowy, perspektywiczny poświęcony jest Niepokalanie Poczętej Maryi. Ołtarze barokowe, portale i balustrady wykonano w latach 1685-1688 z czarnego marmuru dębnickiego, jest to najbogatszy w Krakowie zespół dzieł z czarnego marmuru dębnickiego, a jednolite wyposażenie wnętrza również należy do rzadkości.