Kościół Wszystkich Świętych w Krakowie (nieistniejący)
Z Wikipedii
Kościół pw. Wszystkich Świętych - dziś nieistniejący kościół, który znajdował się na terenie dzisiejszego placu Wszystkich Świętych.
Kościół został wybudowany w 1. połowie XIII wieku z fundacji, jak podaje Długosz, rycerza Jakuba Boboli herbu Leliwa. Po pożarze w 1305 został odbudowany jako dwunawowa, halowa, gotycka świątynia. Przy prezbiterium w 1591 zbudowano wieżę. W XVIII wieku zostało gruntownie odnowione jego wnętrze. Wykonano nową polichromię, która przedstawiała sceny z synodów diecezjalnych, które odbyły się w tym kościele w latach 1607 i 1612.
W ołtarzu głównym wykonanym z czarnego dębnickiego marmuru umieszczono obraz przedstawiający Wszystkich Świętych pędzla Szymona Czechowicza z 1763.
Od 1820 nieużytkowany kościół niszczał i popadał w ruinę. Parafię Wszystkich Świętych przeniesiono do kościoła św. Piotra i Pawła, budynek kościoła rozebrano w latach 1835-1838. Wyposażenie kościelne sprzedano na licytacji, poprzenoszono do innych kościołów. Obraz z ołtarza głównego, chrzcielnicę z 1528, wizerunek Madonny z XV wieku oraz organy przeniesiono do kościoła św. św. Piotra i Pawła. Kirchmajerowie kupili barokowe ołtarze z marmuru dębnickiego przenosząc je do kościoła św. Wincentego wybudowanego w ich dobrach w podkrakowskim Pleszowie. Wieża kościoła została rozebrana w 1842.
