Kobylanka (województwo zachodniopomorskie)

Z Wikipedii

Kościół pw. św. Antoniego z Padwy

Lipa "Wieniec Zgody" z 1460 roku

Kobylanka – duża wieś w Polsce, w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, w gminie Kobylanka, na Równinie Pyrzycko-Stargardzkiej przy drodze krajowej nr 10 i drodze wojewódzkiej nr 120, 2,5 km od jeziora Miedwie, 10km od Stargardu Szczecińskiego i 26 km od centrum Szczecina i zaledwie 8 km od jego granic administracyjnych. Wieś stanowi administracyjne, gospodarcze i kulturowe centrum gminy Kobylanka składającej sie z 18 jednostek wiejskich i osadniczych.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa szczecińskiego.

Miejscowość jest siedzibą gminy Kobylanka.

[edytuj] Historia

Pierwsza wzmianka o wsi Kobylanka, pochodzi z 1220 r. (lub jak podają inne źródła z 1233 r.) dokument jest związany z istniejącym już wówczas klasztorze cystersów w Kołbaczu, Kobylanka zaś była wsią przyklasztorną. Kolejna wzmianka o Kobylance pochodzi z roku 1304 w dokumencie dotyczącym rodziny książęcej i klasztoru cystersów w Kołbaczu. W 1304 roku książę szczeciński Otto I darował Kobylankę zakonowi cystersów w Kołbaczu (istnieje legenda, jakoby cystersi wypasali na terenie Kobylanki, konie stąd nazwa Kobylanka). Gdy na Pomorzu Zachodnim w 1537 roku wprowadzono reformację, Kobylanka została oddana w dobra książąt zachodniopomorskich, a w 1648 roku dostała się w dobra elektorów brandenburskich. Wieś rozwijała sie systematycznie przez cały XVIII wiek, za sprawą intensywnej kolonizacji przeprowadzonej przez króla pruskiego Fryderyka Wielkiego. W 1786 roku w Kobylance zanotowano 43 gospodarstwa chłopskie, 25 chałupniczych oraz majątek karczmarza, łącznie zanotowano ok. 70 domostw. W 1868 roku w Kobylance mieszkało 699 osób i zanotowano 97 domów, w 1914 roku Kobylanka liczyła 873 mieszkańców i 114 domostwa, zaś w 1939 roku już 992 mieszkańców i 158 domostw. W chwili obecnej (31.XII.2007 r.) wieś zamieszkiwało 1 513 stałych mieszkańców (posiadających meldunek, osób, które do chwili obecnej nie posiadają meldunku stałego jest w Kobylance ok. 800 zamieszkujących w ok. 150 – 200 gospodarstwach dotyczy to gł. mieszkańców nowopowstałych osiedli – Zalesie, Przylesie, Zielone i Sosnowe) w 332 gospodarstwach

[edytuj] Warianty nazewnicze miejscowości

• do 1203 roku Kobank
• do 1304 roku Cobelanke
• do 1945 roku Kublank

[edytuj] Rozwój demograficzny wsi Kobylanka

Według prognozy statystycznej do 2010 r. Kobylankę w ok. 700 gospodarstwach będzie zamieszkiwać niemal 3 000 osób. A jeżeli przyrost ludnościowy, utrzyma się, to w 2020 r. Kobylanka będzie liczyła ponad 9 000 mieszkańców, zamieszkujących ją w ok. 1,7 – 2,2 tys. gospodarstwach.

[edytuj] Kierunki rozwoju

Rozwój osadnictwa, usług, handlu oraz rzemiosła i zachowanie wiodącej funkcji administracyjnej dla Gminy Kobylanka. Podstawowe uwarunkowanie stanowi decyzja o realizacji obejścia drogi ekspresowej nr 10 po stronie północnej, terenów zabudowanych wsi Kobylanka – układ ten pozwala na dogodny rozwój wsi. Na cele rozwoju osadnictwa wyznacza się tereny leżące po zachodniej i wschodniej stronie wsi Kobylanka oraz tereny w południowej części (po zachodniej i wschodniej stronie drogi wojewódzkiej relacji Kobylanka-Kołbacz. Po stronie południowej drogi nr 10 relacji Kobylanka – Stargard Szczeciński wyznacza się tereny pod funkcje usługowo-handlowe.

[edytuj] Tereny pod osadnictwo

Tereny pod rozwój funkcji osadnictwa mieszkaniowego wyznacza się również po południowo-zachodniej stronie drogi gminnej Kobylanka – Motaniec oraz tereny po południowej stronie drogi gminnej Kobylanka – Jęczydół. W 1999 r. niedaleko Kobylanki (1,5km na północny wschód) założono wieś Nowa Kobylanka (uważa się ją za "kolonię" Kobylanki zamieszkują ją 102 osoby w 30 gospodarstwach, planuje się do 2020 r. założenie jeszcze 2 "kolonii" Górnej i Dolnej Kobylanki, łącznie w tym "Kobylańskim obszarze metropolitarnym" łącznie z Kobylanką w 2020 r. mieszkać będzie ok. 12 000 osób w 2 800 gospodarstwach

[edytuj] Turystyka

Kobylanka jest malowniczą i niezwykle urokliwą miejscowścią (aczkolwiek już dawno "porzuciła" swój typowy wiejski charakter, stając się dużą, nowoczesną i intensywnie rozwijającę się miejscowścią).

• Lipa "Wieniec Zgody", która została zasadzona w 1460 roku przez burmistrzów Stargardu Szczecińskiego i Szczecina, jako symbol lub bardziej gest, który miał położyć kres walkom tych miast o prymat nad handlem zachodniopomorskim, na pamiątkę tego wydarzenia co 100. lat sadzi się lipę (przy ulicy Bolesława Chrobrego, gdzie słynna lipa jest zasadzona rośnie cały ich szpaler).
• Stary poniemiecki cmentarz ewangelicki, znajdujący się w pobliżu ulic Szczecińskiej i Stefana Kardynała Wyszyńskiego, znajduje się na nim ok. 100 mogił głównie z przełomu XIX i XX wieku, pojedyncze mogiły znajdują się również przy kościele parafialnym p.w św. Antoniego z Padwy (jest to najstarszy grób na terenie gminy, pochodzi bowiem z 1873 roku) oraz na współczesnym cmentarzu przy ul. ks. Piotra Głogowskiego (wieloletni proboszcz i kapłan parafii w Kobylance, pełnił w niej posługę sakramentalną od 1948 roku aż do swej śmierci w 1996 roku).

[edytuj] Zobacz też

Kobylanka