Koda Aya
Z Wikipedii
Aya Kōda (jap. 幸田文; ur. 1 września 1904, zm. 31 października 1990) - japońska eseistka i powieściopisarka. Absolwentka żeńskiej szkoły Joshigakuin w Tokio.
[edytuj] Biografia
Urodziła się w Tokio, w dzielnicy Mukōjima, jako druga córka pisarza Rohana KŌDY. W wieku pięciu lat straciła matkę a następnie starszą siostrę i młodszego brata. W wieku 24 lat wyszła za mąż. Po 10 latach rozwiodła się i wraz z córką Tamą wróciła do ojca. W czasie wojny pracowała aby utrzymać rodzinę (co opisuje Tama Aoki w Koishigawa no ie (Dom w Koishigawa)), wykorzystując w praktyce umiejętności, których od dziecka uczyła się w domu. Po śmierci ojca wydała zbiór esejów poświęconych wspomnieniom o nim (Chichi (Ojciec), Konna koto (Takie rzeczy)) i z dzieciństwa (Misokkasu (Wyrzutek)), które spotkały się z zainteresowaniem czytelników. Wkrótce jednak poczuła się ograniczona formą eseju i napisała powieść Nagareru (Płynąc), opartą na doświadczeniach z okresu, gdy mieszkała i pracowała w domu gejsz. Otrzymała za nią nagrodę Japońskiej Akademii Sztuk Pięknych oraz literacką nagrodę wydawnictwa Shinchōsha i umocniła swoją pozycję w świecie literackim. Następnie otrzymała nagrodę Yomiuri za Kuroi suso (Czarny rąbek). Cechy charakterystyczne jej stylu to siła ekspresji i poczucie moralności.
W ostatnich latach zaangażowała się w odbudowę przyświątynnych pagód w różnych regionach Japonii.
Zmarła 31 października 1990 w wieku 86 lat.
Jej córka Tama Aoki oraz wnuczka Nao Aoki są również pisarkami.
[edytuj] Twórczość
Kuroi suso (Czarny rąbek), Nagareru (Płynąc), Tatakai (Walka), Otōto (Młodszy brat), Misokkasu (Wyrzutek), Shūen (Ostatnie chwile), Sōsō no ki (Zapiski z pogrzebu) oraz wydane pośmiertnie: Kuzure (Upadek), Ki (Drzewo), Kimono, Yami (Mrok).
