Komutacja łączy

Z Wikipedii

Zasugerowano, aby ten artykuł zintegrować z artykułem Komutacja kanałów.

Komutacja łączy w telekomunikacji to czynność polegająca na zestawieniu kanału transmisji i zarezerwowaniu go na czas trwania połączenia, dla dwóch danych urządzeń końcowych. Po zakończeniu połączenia kanał zwalnia się i może być wykorzystany dla całkiem innych urządzeń.

Operacja taka jest wykonywana np. bezpośrednio po wyborze numeru telefonu w telefonii stacjonarnej.

[edytuj] Komutacja łączy w przypadku abonentów prywatnych telefonii stacjonarnej

W przypadku domów początkowy odcinek łącza tworzy para przewodów prowadzona od abonenta do lokalnej centrali telefonicznej. Jeżeli łączone numery telefoniczne należą do tego samego obszaru lokalnego to łącze zamyka centrala lokalna, a jeśli łączone numery należą do dwóch różnych obszarów, wtedy łącze biegnie przez centralę pośrednią. Taką znaczącą różnicą między łączem dedykowanym a komutatorowym jest to,że łącze dedykowane jest stałe, to znaczy zawsze znajduje się w stanie połączonym, a łącze komutatorowe można w dowolnej chwili zestawiać i odłączać, co ma wpływ na wysokość opłat.

[edytuj] Łącza komutatorowe

Łączy komutatorowych używa się m.in. do incydentalnych transferów danych między odległymi biurami. Takim przykładem usługi realizowanej na zasadzie komutacji łączy może być przesyłanie informacji w sieciach ISDN (Integrated Services Digital Network). Technika komutacji łączy jest też nazywana techniką komutacji kanałów. Przesyłanie informacji w takich sieciach dokonywane jest w trzech etapach:

ustanawianie połączenia
transfer danych
rozłączanie połączenia

Efektywność takiego typu komutacji nie jest wysoka, ale daje możliwość wysokiej jakości transmisji poprzez zestawiony i trwały kanał o niezmiennych parametrach. Dużym minusem jest to,że koszty eksploatacji są duże.