Konstantyn II (król Szkocji)
Z Wikipedii
Causantín mac Áeda (Konstantyn II) (przed 879 – 952) - Król Alby w latach 900 to 943. Syn Aedha. Był jednym z najdłużej panujących królów szkocji, dłużej od niego panował tylko Wilhelm I Lew.
[edytuj] Walki z wikingami:
Był wielkim wrogiem wikingów, gdy Anglia została najechana i bronił się już tylko Wessex wyruszył ze swą armią przeciw wspólnemu wrogowi. Kronika biskupa Cellacha (1 kronika Szkocji) wspomina to tak:
Spotkał się na wzgórzu Blief i wezwał armię ze Scone po otrzymaniu błogosławieństwa, ruszył do walki z północnymi najeźdźcami
W 914 wysłał swą armię do Irlandii by pokonać niepokornego Ivresa.
[edytuj] Anglia:
Narobił sobie wrogów u południowych sąsiadów i zdobył wiele angielskich miast min. Chester, Sunderland. Zdobył Bernicię a jego syn Eochaid wkroczył tryumfalnie do Manchesteru.
[edytuj] Koniec panowania:
Został zmuszony do abdykacji przez swego kuzyna Malkolma II, nie próbował odzyskać tronu. Zmarł i pochowany jest na wyspie Iona. Tron zdołał odzyskać jego syn Indulf w 954 roku.
Poprzednik Donald II |
król Szkotów 900-943 |
Następca Malkolm II |