Kontrola resortowa
Z Wikipedii
Kontrola resortowa jest elementem składowym kontroli wewnątrzadministracyjnej. Wyodrębniła się ona w oparciu o istnienie resortów ( działów) w administracji. W szerszym znaczeniu można uważać ją również jako kontrolę w obrębie dziedzin spraw i struktur, jakimi zajmują się poszczególne działy administracji rządowej. Typy kontroli resortowej:
- 1. Sprawowana może być przez jednostkę lub jednostki, które są nadrzędne organizacyjnie lub funkcjonalnie’’’ - kontrola ta dotyczy spraw, które mieszczą się w granicach tylko danej jednostki organizacyjnej lub jej działania jako będącej kontrolowaną. - Można wyróżnić dwa typy tej kontroli, a mianowicie :
- a) powoływane są specjalne jednostki, które to kontrolują jednostki podrzędne organizacyjnie lub funkcjonalnie,
- b) powoływane są organy zwierzchnie, którym przyznaje się funkcje kontrolne,
- Kontrola resortowa nie jest unormowana jedną ustawą lub jakimś aktem prawnym i można powiedzieć, że ma ogólny charakter prawny, a wyznacza to hierarchia organów w administracji, czyli nadrzędność i podrzędność jednych jednostek lub jednostki nad drugimi. Ważną rolę sprawują tutaj stanowiska kierownicze danych resortów w administracji i kierujący działaniami konkretnej jednostki, a w szczególności ministrowie. Podstawy kontroli resortowej na szczeblu ministerialnym określa Rada Ministrów, na mocy której minister posiada szeroki wachlarz uprawnień, m.in. :
- kontrola działalności organów podporządkowanych, urzędów, jednostek organizacyjnych wg. art. 34 ust.1 (kreuje jednostki organizacyjne, obsadza kierowników na stanowiskach kierowniczych- wiąże się to z organizacją kontroli działania, efektywności gospodarowania, przestrzeganie prawa przez jednostki organizacyjne),
- nadzór i kontrola działalności organów i jednostek organizacyjnych, nad którymi sprawuje nadzór zgodnie z art. 34. ust.2,
- do nadzoru nad pozostałymi organami centralnymi (urzędami centralnymi) - zakres tych kompetencji reguluje przepisy ustanawiające linię podporządkowania organu centralnego,
- 2. Kontrola sprawowana przez organy danej jednostki organizacyjnej wobec niej samej, czyli kontrola wewnętrzna w urzędach organów administracji publicznej. Jej podstawy prawne są zróżnicowane, a głównym jej zadaniem jest kontrolowanie wewnętrznej działalności danej jednostki. Głównym organem administracji publicznej są urzędy, a więc kontrolowani są kierownicy poszczególnych komórek urzędu, jak również wszyscy pracownicy. Ponadto kontroli można poddać również organizację pracy urzędu.
- 3. Kontrola sprawowana przez jednostki nadrzędne organizacyjnie lub funkcjonalnie, które kontrolują jednostę lub jednostki odpowiedzialne za powstawanie sytuacji prawnej z jednostakmi, które wykraczają poza dany resort - można zatem powiedzieć, że jest to kontrola aktów normatywnych administracji, także kontrola umów administracyjnych i decyzji administracji( inaczej zwana kontrolą instancyjną- sprawowana w stosunku do organów wydających te akty przez organy wyższego stopnia przez odpowiednie procedury np. kodeks postępowania administracyjnego wraz z prawem do uchylania i zmian tych aktów. Inaczej nazywana jest kontrolą w orzecznictwie administracyjnym stosowanym według ściśle określonych reżimów proceduralnych.) Ten typ kontroli odnosi się głównie do administracji rządowej i kontrolą objęte są różne typy umów administracyjnych zawierane pomiędzy podmiotami w ramach danego resortu lub resortów.
Bibliografia: 1. "kontrola administracji publicznej" Jacek Jagielski 2. " Prawo administracyjne" Jan Boć