Kopciuszek (opera)
Z Wikipedii
Kopciuszek (wł. La Cenerentola) - opera komiczna w dwóch aktach (pięciu scenach) Gioacchino Rossiniego do libretta Jacobo Ferrettiego. Opera powstała na podstawie bajki Perraulta w bardzo krótkim czasie. Libretto zostało napisane przez 24 dni a partytura została skomponowana w ciągu 22 dni. Co prawda, Rossinini wykorzystał w Kopciuszku napisaną już wcześniej, do szybko zapomnianego dzieła Gazeta, uwerturę i kilka innych fragmentów muzycznych. Bajkowy pantofelek został zastąpiony przez bransoletkę. Obawiano się reakcji cenzury i publiczności na podnoszenie sukni podczas sceny przymiarki pantofelka.
Spis treści |
[edytuj] Osoby
- Don Ramiro, książę Salerno - tenor
- Dandini, sługa księcia - baryton
- Don Magnifico, baron Monte Fiascone - bas
- Clorinda, córka barona - sopran
- Tisbe, córka barona - mezzosopran lub sopran
- Angelina - Kopciuszek, pasierbica barona - mezzosopran, czasem sopran
- Alidoro, filozof, zaufany księcia Ramira - bas
[edytuj] Treść
[edytuj] Akt I
[edytuj] Obraz I
Akcja rozgrywa się w zamku Don Magnifaca, zubożałego barona i ojca dwóch córek. W domu przebywa także jego pasierbica, Angelina, lekceważona przez wszystkich i nazywana Kopciuszkiem. Baron postanowił wydać za mąż jedną ze swoich córek za księcia Don Ramira. Książę wysłał na zwiady swojego zaufanego astrologa Alidora. Alidor przybywa do zamku Don Magnifika w przebraniu żebraka. Spotyka się z bardzo złym przyjęciem, jedynie Angelina okazuje jemu litość i współczucie. Don Ramiro, który dowiaduje się o urodzie i szlachetnych cechach Angeliny, postanawia sam udać się do zamku Don Magnifika w przebraniu. Zamienia się strojami ze swoim lokajem Dandinim. W zamku baron i jego córki traktują go lekceważąco. Tylko Angelina interesuje się przebranym księciem. Po chwili przybywa przebrany w strój księcia Dandini z zaproszeniem na bal. Baron i jego córki prześciagają się w grzecznościach.
[edytuj] Obraz II
Sala w pałacu księcia Don Ramiro. Scena balu z udziałem Dandiniego w stroju księcia, barona i jego córek. Na balu pojawia się nieznajoma dama, przywieziona przez Alidoro. Jest to wspaniale ubrana Angelina. Jej uroda i wdzięk wywierają wielkie wrażenie a ona sama staje się najważniejszym gościem.
[edytuj] Akt II
[edytuj] Obraz I
Trwa bal w pałacu. Don Ramiro otrzymuje od nieznajomej damy bransoletke z napisem: Weź to, szukaj mnie, gdy na prawej mej ręce ujrzysz taką samą, wtedy już zostanę twoją. Scena balu kończy się. Don Magnifico z córkami wraca do domu. Przepełnia go dobry nastrój. Rzekomy książę na balu obdarzył go wieloma względami. Zatem baron liczy na szybki ślub jednej ze swoich córek i liczne przywileje dla siebie. Don Ramiro domyśliłsie kim faktycznie jest piękna nieznajoma i podąża w ślad za nimi.
[edytuj] Obraz II
Komnata w zamku Don Magnifica. Angelina wróciła wcześniej do zamku i przebrana w swoją skromną odzież siedzi przy kominku. Tu zastaje ją baron z córkami. Za nimi przybywa książę i zauważa bransoletkę na jej ręce. Na swoją przyszłą żonę wskazuje Angelinę.
[edytuj] Obraz III
Sala tronowa pałacu Don Ramira. Scena z uroczystości zaślubin. Angelina i Don Ramiro zapraszają Don Magnifica z córkami i przebaczają im wszystkie przewinienia.
[edytuj] Historia utworu
Operę po raz pierwszy wystawiono 25 stycznia 1817 r. w Rzymie, w Teatro della Valle. Rolę Angeliny powierzono Gertrudzie Righetti-Giorgi (mezzosporan koloraturowy). W Polsce operę po raz pierwszy wystawiono w Warszawie w 1829 r.
