Korabnik
Z Wikipedii
Korabnicy (łac. homines ducis qui corabnici nuncupatur) – kategoria ludności służebnej w dawnej Polsce, zajmująca się wyrobem łodzi (korabi) na potrzeby dworu książęcego. Poświadczeni źródłowo w 1255. Pozostawili ślady w toponomastyce w postaci wielu miejscowości o nazwie Korabniki.