Kovir-Poviss

Z Wikipedii

Królestwo Koviru i Poviss

Stolica	Lan Exeter - stolica zimowa Pont Vanis - stolica letnia
Ustrój polityczny	monarchia
Waluta	marka kovirska
Głowa państwa	król Esterad Thyssen królowa Zuleyka

Kovir-Poviss to fikcyjne państwo opisane przez Andrzeja Sapkowskiego w sadze o wiedźminie.

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Królestwo Koviru i Poviss to najważniejsze państwo leżące na Dalekiej Północy wiedźmińskiego świata, u podnóża Gór Smoczych nad Zatoką Praksedy. Krajem rządzi król Esterad Thyssen, noszący tytuł króla Koviru, Poviss, Naroku, Velhadu i Talgaru z dynastii Thyssenidów, powiązanej więzami krwi z dynastiami z Kaedwen, Redanii, Aedirn, Cidaris, Rivii i Verden. Loża czarodziejek planowała mariaż Ciri, księżniczki Cintry z kovirskiem księciem Tankredem, a na Południu słychać było o planach tworzenia związków dynastycznych Koviru i Caingorn.

[edytuj] Historia i położenie

Niepodległość uzyskał Kovir zaledwie 120 lat przed wybuchem II wojny północnej, na skutek I Traktatu Exeterskiego, choć również wówczas król Redanii Radowid III nabył dożywotni tytuł władcy Koviru i Poviss. Stolicami tego nietypowego kraju są dwa miasta: stolicą letnią jest Pont Vanis położony nad Zatoką Praksedy, a stolicą zimową jest leżący u ujścia rzeki Tango Lan Exeter. Królestwo Koviru i Poviss, w skrócie zwane po prostu Kovirem swoją władzę rozciągnęło na szereg mniejszych krain Północy, w tym Księstwo Naroku, Księstwo Velhadu i Margrabstwo Talgaru, a według danych zawartych w tomie Chrzest ognia również na Creyden. Kovir leży nad główną rzeką Tango, płynącą przez Narok Toiną, a także wyznaczającą jego południową, redańską, granicę rzeką Braa. Na wschód od królestwa leżą tereny Ligi z Hengfors. W czasie wojen z Nilfgaardem Kovir zachowywał neutralność, choć potejemnie Esterad Thyssen udzielił pożyczki dowódcy redańskch wojsk, Dijkstrze.

[edytuj] Gospodarka

Tereny Koviru i Poviss obfitują w liczne złoża. Po 25 latach od uzyskania niepodległości "Kovir wydobywał tyle kopalin, ile Redania, Aedirn i Kaedwen razem wzięte". 80% "światowego" złota, i po 3/4 złóż ferroaurum, kryobelitu i dwimerytu (metalu blokującego magię) pochodzi właśnie z Koviru. Jeśli chodzi o wydobycie stali to kovirskie kuźnie ustępowały pod względem wydobycia jedynie krasnoludzkiemu Mahakamowi, choć Kovir eksportował tam metale na stopy. Płatnerze z Poviss wybijali na swoich mieczach jako puncmarkę koronę lub głowę konia.

[edytuj] Znani obywatele

Z Koviru i Poviss pochodzili (bądź tam mieszkali):

z Creyden czarodziejka Sheala de Tancarville,
z Koviru czarodziej Stregebor, Zavist, Carduin, Dethmold i Drithelm, a także szlachcianka de Lisemore i baron Surcratasse,
z Naroku księżna Silvena,
z Poviss młody wiedźmin Coën,
z Talgaru królowa Zuleyka i zaklęta szlachcianka Bernika,
z Velhadu książę (?) Evermir.

[edytuj] Herb

Andrzej Sapkowski opisuje herb federacji zatwierdzony przez króla Baldwina: "tarcza czterodzielna, w pierwszym polu czerwonym srebrna ręka zbrojna Thyssenidów, we wtórym polu srebrnym pasy lewoukośne, na ich tle pal czarny (księstwo Poviss), w trzecim polu srebrnym ostrza błękitne w górę (księstwo Naroku), w czwartym polu czerwonym pół srebrnego orła (margrabstwo Talgaru)"