Krater z Vix
Z Wikipedii
Krater z Vix – umowna nazwa starożytnego brązowego greckiego naczynia odkrytego w grobie celtyckim w pobliżu wioski Vix we Francji.
Naczynie odkryto w 1953 roku w komorze bogato wyposażonego podkurhanowego grobu na skraju celtyckiego oppidum na górze Lasois. Jest to krater wolutowy, naczynie, które w świecie greckim służyło do mieszania wina z wodą. Cechy stylistyczne pozwalają wiązać je z warsztatem greckim z południowej Italii, chociaż zdaniem sir J. Boardmanna wykonane jest w stylu charakterystycznym dla Sparty.
Czas powstania krateru szacuje się na lata 530-520 p.n.e. Mierzy on 1,64 m wysokości, 127 cm średnicy, waży 208,6 kg i ma 1100 litrów pojemności. Szyję krateru zdobi fryz z wizerunkami zaprzęgów i pieszych greckich wojowników. Ponadto krater zaopatrzony był w przykrywkę – sitko zwieńczone statuetką kobiecą. Uchwyty mają oparcie w kształcie głowy gorgony.
Krater obecnie znajduje się w muzeum archeologicznym w Châtillon-sur-Seine.
[edytuj] Bibliografia
- J. Boardman: Sztuka grecka, wyd. Via, 1999, s. 128 - 130
- E. Papuci-Władyka: Sztuka starożytnej Grecji, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, s. 188
- A. Sadurska: Sztuka ziemi wydarta, Warszawa, 1972