Krzywa możliwości produkcyjnych
Z Wikipedii
Krzywa możliwości produkcyjnych - jest to zbiór punktów, które przedstawiają różne alternatywy struktury produkcji dwóch dóbr przy pełnym i efektywnym wykorzystaniu zasobów gospodarczych. Jest to najlepsza spośród możliwości utraconych w wyniku dokonywania wyboru ekonomicznego, nieuniknionego w warunkach rzadkości dóbr.
Krzywa możliwości produkcyjnych ilustruje jakie ilości poszczególnych dóbr gospodarka może wytworzyć przy danych zasobach i danym poziomie rozwoju technologii. Krzywa pokazuje również możliwości wyboru "koszyka" wytworzonych dóbr. W hipotetycznym przykładzie gospodarki, która wytwarza tylko masło i strzelby krzywa możliwości produkcyjnych mówi ile masła i strzelb może zostać wytworzone przy danych zasobach i technologii oraz z ilu strzelb trzeba zrezygnować żeby wyprodukować więcej kostek masła. Punkty znajdujące się na krzywej ilustrują alokacje efektywne tzn. takie w których nie można wytworzyć więcej jednego dobra nie zmniejszając produkcji drugiego. Punkty powyżej krzywej ilustrują alokacje dóbr nieosiągalne przy danych możliwościach produkcyjnych. Punkty poniżej krzywej ilustrują alokacje nieefektywne tzn. takie w których nie wszystkie zasoby są wykorzystane do produkcji i można wytworzyć więcej jednego dobra nie zmniejszając produkcji drugiego. Krzywa możliwości produkcyjnych zmienia swój kształt gdy zmienia się ilość zasobów w gospodarce lub zmienia się dostępna technologia produkcji.
[edytuj] Bibliografia
- Samuelson Paul A., Nordhaus William D., Microeconomics: A Version of Economics, McGrew-Hill 1989