Książnice Wielkie
Z Wikipedii
Współrzędne: 50°09' N 20°31' E
Książnice Wielkie | |
Województwo | małopolskie |
Powiat | proszowicki |
Gmina | Koszyce |
Położenie | 50° 09' N 20° 31' E |
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności |
520 |
Strefa numeracyjna (do 2005) |
41 |
Kod pocztowy | 32-130 |
Tablice rejestracyjne | KPR |
Położenie na mapie Polski
|
Książnice Wielkie – wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie proszowickim, w gminie Koszyce.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.
Początki osadnictwa na terenie Książnic Wielkich sięgają 6000 lat p.n.e. Dowodzą tego prowadzone na szeroką skalę w okresie międzywojennym wykopaliska archeologiczne. Odkryto wtedy cmentarzysko użytkowane przez członków dwóch kultur neolitycznych (kultura ceramiki sznurowej oraz kultura pucharów lejkowatych). Na cmentarzysku odnaleziono m.in. groby niszowe.[1]
Pierwsze wzmianki o wsi i parafii książnickiej pochodzą z XII wieku. W kościele parafialnym w Książnicach Wielkich pod wezwaniem WNMP znajduje się zabytkowy gotycki ołtarz wykonany prawdopodobnie przez uczniów Wita Stwosza przy udziale samego mistrza. Jest on miniaturą ołtarza w Kościele Mariackim w Krakowie. Nieopodal Książnic Wielkich płynie jeden z dopływów Wisły - Szreniawa. Książnice Wielkie słyną z uprawy wysokiej jakości tytoniu papierosowego. Dzięki znakomitym warunkom glebowym wieś posiada świetnie rozwinięte rolnictwo.
Przypisy
- ↑ Teresa Węgrzynowicz, Jacek Miśkiewicz, Wędrówki po wykopaliskach. Wiedza Powszechna, Warszawa 1972.
Zobacz też: Książnice, Książnice Małe