Kultura komornicka
Z Wikipedii
Kultura komornicka - Kultura mezolitu na terenach Polski. Nazwa niniejszej jednostki kulturowej związana jest z eponimicznym stanowiskiem Komornica, położonym na Mazowszu. Kultura komornicka należała do północnego (nordycznego) kręgu kultur mezolitycznych. Zespół zjawisk kulturowych związanych z tym kręgiem obejmował swym zasięgiem obszary pomiędzy Wielką Brytanią, która w okresie preborealnym holocenu była jeszcze połączona z kontynentem (południowobałtycki szelf został zalany dopiero w okresie atlantyckim) a Białorusią. Obejmował tereny Anglii (kultura Star Carr), Holandii, Niemiec (kultura Duvensee), Danii (kultura Maglemose) oraz tereny dzisiejszej Polski - kultura komornicka - m.in stanowisko Smolno Wielkie w Wielkopolsce czy Pobiel na Dolnym Śląsku. Rozwój owej jednostki kulturowej wyznaczają daty od ok. 8 do ok. 5 tys lat temu. Inwentarz kamienny w owej kulturze reprezentowany jest przez rożnego rodzaju ostrza. W inwentarzach kultury komornickiej poświadczona jest obecność drewnianych łuków, łodzi i wioseł. Gospodarka kultury ballańskiej miała charakter mieszany.
Bibliografia
- Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Świata, t. I Świat przed "rewolucją" neolityczną, Fogra, Kraków 2004.
- Janusz K. Kozłowski, Archeologia Prahistoryczna, t. I Starsza Epoka Kamienia, Nakładem Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1972.
- Piotr Kaczanowski, Janusz K. Kozłowski, Wielka Historia Polski , t.1 Najdawniejsze dzieje ziem polskich (do VII w.), Fogra, Kraków 1998.
- Janusz K. Kozłowski (opracowanie naukowe), Encyklopedia historyczna świata, t. I Prehistoria, Agencja Publicystyczno-Wydawnicza Opres, Kraków 1999.
- Bolesław Ginter, Janusz K. Kozłowski, Technika obróbki i typologia wyrobów kamiennych paleolitu, mezolitu i neolitu (wyd. III), PWN, Warszawa 1990.
- J.Desmond Clark, Prahistoria Afryki, PWN, Warszawa 1978.
Zobacz też: kultury paleolitu, prehistoria.