Lądowanie

Z Wikipedii

Lądowanie – będący zwykle ostatnim etapem lotu, złożony proces sprowadzenia statku powietrznego (samolotu, szybowca, itp) na lądowisku.

Spis treści

1 Fazy lądowania
2 Konsekwencje błędów w lądowaniu
3 Źródła
4 Zobacz też

[edytuj] Fazy lądowania

podejście do lądowania - ustawienie statku powietrznego na ścieżce podejścia, z odpowiednim, dostosowanym do zaistniałych warunków kątem zniżania oraz z odpowiednią poprawką na wiatr i z odpowiednią konfiguracją usterzenia (np. ustawie klap do lądowania) oraz wysuniętym podwoziem;
podprowadzenie - bezpośrednie przygotowanie do lądowania, wprowadzenie ostatnich poprawek przed przyziemieniem (np. zniwelowanie trawersowania);
wyrównanie (załamanie) - wykonywane na bardzo niskiej wysokości zmniejszenie kąta zniżania do zera - innymi słowy, w przypadku poziomo położonej powierzchni lotniska, zmniejszenie prędkości opadania do zera;
wytrzymanie - faza, w której statek powietrzny, lecąc na wysokości wyrównania, stopniowo wytraca prędkość (energię) aż do prędkości przyziemienia, która zbliżona jest zwykle do minimalnej;
przyziemienie - dotknięcie ziemi przez statek powietrzny, w odpowiedniej dla danego typu statku konfiguracji;
dobieg - wytracenie prędkości na ziemi, aż do zatrzymania się, bądź rozpoczęcia kołowania.

[edytuj] Konsekwencje błędów w lądowaniu

W wyniku przyziemienia przy zbyt dużej prędkości pionowej, z jednoczesnym zapasem prędkości poziomej, może nastąpić odbicie się statku powietrznego od powierzchni lądowiska - tzw. "kangur" - jest ono skutkiem braku lub niedostatecznego wyrównania. W wyniku tego błędu, może dojść do uszkodzenia podwozia, a nawet kadłuba.

Wyrównanie na zbyt dużej wysokości, może natomiast spowodować przeciągnięcie statku powietrznego, a w efekcie, jego przepadnięcie w kierunku ziemi, z relatywnie dużą prędkością opadania. Skutkiem jest tzw. twarde lądowanie, a potencjalnie uszkodzenie konstrukcji statku.

Ważne jest też kontrolowanie przechylenia w bezpośredniej bliskości ziemi i w czasie dobiegu; szczególnie istotne jest to w przypadku maszyn takich jak szybowce, które są zwykle jednośladami, a jednocześnie mają dużą rozpiętość w stosunku do swojej wysokości. Mocniejsze dotknięcie ziemi końcówką skrzydła w czasie wyrównania bądź dobiegu, przy zbyt dużej prędkości, może spowodować gwałtowne skręcenie szybowca w kierunku tego skrzydła (tzw. "cyrkiel") i w efekcie uszkodzenie maszyny.

"Kapotaż" - w wyniku zbyt silnego użycia hamulców lub nie ściągnięcia drążka 'na siebie' tuż po przyzieminiu, samolot może oprzeć się śmigłem o ziemię i przewrócić na plecy.