Labirynt (narząd)
Z Wikipedii
Labirynt, narząd błędnikowy - dodatkowy narząd oddechowy umożliwiający rybom zaliczanym do błędnikowców (zwanych też labiryntowymi) oddychanie powietrzem atmosferycznym.
Labirynt jest grzbietowym rozszerzeniem komory skrzelowej. Swoją nazwę zawdzięcza bardzo dużej ilości kostnych blaszek połączonych z pierwszym łukiem skrzelowym, pokrytych cienkim, śluzowatym, silnie unaczynionym nabłonkiem zawierającym krew. Tlen pochodzący z powietrza znajdującego się w sąsiedztwie jest pochłaniany przez nabłonek i rozprowadzany po organizmie ryby. Po wyczerpaniu zapasów tlenu powietrze jest uwalniane przez pokrywy skrzelowe.
Wszystkie ryby labiryntowe przed wykształceniem labiryntu korzystają ze skrzeli.
Analogiczną funkcję u ryb długowąsowatych pełni - różniący się budową i umiejscowieniem - narząd nadskrzelowy.
