Lancasterowie
Z Wikipedii
Lancasterowie - boczna linia Plantagenetów, panująca w latach 1399 - 1461 (a także krótko w 1470-1471), jej herbem była czerwona róża.
Pierwszym z rodu był syn Edwarda III - Jan z Gandawy,otrzymał on tytuł księcia Lancaster następnie w latach małoletności Ryszarda II sprawował rolę regenta,następnie został przywódcą opozycji. Pierwszym włądcą z tego rodu był Henryk IV Lancaster panujący od 1399 do 1414 roku musiał tłumić powstania ludności, nie uznających jego praw do tronu. Jego syn Henryk V Lancaster, (1414-1422) chcąc przysporzyć sobie popularności wznowił zaczętą za Plantagenetów wojnę stuletnią. Henryk odniósł wielkie zwycięstwo pod Azincourt w 1415 roku. To otworzyło mu drogę do korony Francji. Henryk zmarł jednak młodo w 1422 roku. Jego małotletni syn Henryk VI Lancaster (1422-1461 , a także 1470-1471) był za młody by objąć samodzielne rządy. Na dodatek był niestabilny psychicznie. Spowodowało to bunt młodszej gałęzi Plantagentów - Yorków.
Lancasterowie utracili władzę w wyniku wojny dwóch róż. Jednak ich krewni po kądzieli - Tudorowie pokonali Yorków, dając początek nowej dynastii. Nieślubna linia Lancasterów - Beaufortowie żyją w Anglii do dziś.
