Latitudynaryzm
Z Wikipedii
Latitudynaryzm – pogląd teologiczny rozwijający się na przełomie XIX i XX wieku, w kręgach modernistycznych i progresywywnych teologów chrześcijańskich, postulujący zrównanie trzech wielkich wspólnot chrześcijańskich: Kościoła katolickiego, Cerkwi Prawosławnej jak i protestantyzmu w jedną wspólną eklezjalną i jurysdykcyją całość.
Ów termin oznacza również nurt teologiczny w Anglii, domagający się "szerokości" poglądów religijnych, głoszący, że formy wyznaniowe są sprawą drugorzędną i że różnymi drogami można dążyć do zbawienia. Takie pojmowanie religii w większym stopniu odpowiadało postawie "człowieka światowego" XVIII w. niż przypisywany mu często deizm.
Latitudynaryzm został potępiony przez papieża Piusa IX w encyklice Syllabus.