Leonid W. Kantorowicz
Z Wikipedii
Leonid Witaliewicz Kantorowicz (ur. 19 stycznia 1912 w Sankt Petersburgu, zm. 7 kwietnia 1986 w Moskwie), rosyjski matematyk i ekonomista.
Od 1934 profesor uniwersytetu w Leningradzie; uważany za twórcę (wraz z G. Dantzigiem) programowania liniowego. W 1939 ukazała się praca Kantorowicza pt. Matematyczne metody organizacji i planowania w przedsiębiorstwie (1939, wyd. pol. 1960), formułująca podstawy programowania liniowego. W zakresie matematyki prace z teorii funkcji zmiennej rzeczywistej, przybliżonych metod analizy matematycznej, analizy funkcjonalnej. Główna praca (wraz z A.B. Gorstko) to Optymalne decyzje ekonomiczne (wyd. ang. i pol. 1976). W 1975 otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii (wspólnie z T.C. Koopmansem).
1969: Frisch, Tinbergen • 1970: Samuelson • 1971: Kuznets • 1972: Hicks, Arrow • 1973: Leontief • 1974: Myrdal, Hayek • 1975: Kantorowicz, Koopmans • 1976: Friedman • 1977: Ohlin, Meade • 1978: Simon • 1979: Schultz, Lewis • 1980: Klein • 1981: Tobin • 1982: Stigler • 1983: Debreu • 1984: Stone • 1985: Modigliani • 1986: Buchanan • 1987: Solow • 1988: Allais • 1989: Haavelmo • 1990: Markowitz, Miller, Sharpe • 1991: Coase • 1992: Becker • 1993: Fogel, North • 1994: Harsanyi, Nash, Selten • 1995: Lucas Jr • 1996: Mirrlees, Vickrey • 1997: Merton, Scholes • 1998: Sen • 1999: Mundell • 2000: Heckman, McFadden • 2001: Akerlof, Spence, Stiglitz • 2002: Kahneman, Smith • 2003: Engle, Granger • 2004: Kydland, Prescott • 2005: Aumann, Schelling • 2006: Phelps • 2007: Hurwicz, Maskin, Myerson