Liga Polska (Miłkowskiego)
Z Wikipedii
Liga Polska - polska tajna niepodległościowa organizacja polityczna działająca w latach 1887-1894
Spis treści |
[edytuj] Powstanie
Została powołana do życia w Szwajcarii w 1887 przez grupę dawnych uczestników powstania styczniowego przebywających w zaborach pruskim i austriackim, a także na emigracji. Grupa ta, z Zygmuntem Miłkowskim (publicystą znanym jako Teodor Tomasz Jeż) na czele, zebrała się w sierpniu 1887 na zamku Hilfikon koło Zurychu i powołała Ligę Polską - organizację mającą kierować działalnością polityczną zarówno w kraju, jak i za granicą. 5 grudnia 1887 została ogłoszona Ustawa Ligi Polskiej, w której zapisano, że Zadaniem Ligi jest przysposobienie wszystkich sił narodowych celem odzyskania niepodległości Polski w granicach przedrozbiorowych na podstawie federacyjnej i z uwzględnieniem różnic narodowościowych.
[edytuj] Władze
Na czele Ligi Polskiej stała Centralizacja, w skład której weszli Zygmunt Miłkowski, major Ludwik Michalski i Maksymilian Hertel. Do jej zadań należało:
- rozwijanie działalności rozpoznawczej w polityce międzynarodowej,
- przygotowanie planów organizacji wojskowej,
- obrona żywiołu polskiego przed wpływami obcymi i wynarodowieniem przez zaborców,
- popieranie oświaty ludu i dobrobytu klas wydziedziczonych.
[edytuj] Program
Program Ligi Polskiej opierając się na założeniach Towarzystwa Demokratycznego Polskiego z lat trzydziestych, zakładał organizację ogólnonarodowego powstania w trzech zaborach w celu odzyskania niepodległości. Przyszłe odrodzone państwo polskie miało być wg założeń organizacji, liberalną republiką demokratyczną wolną od wszelkich konfliktów społecznych. Z Ligą Polską współpracowały pisma Głos w Warszawie i Przegląd Społeczny we Lwowie. Od 1888 działał też przy niej Związek Młodzieży Polskiej "Zet". W 1888 Liga wydała nową Ustawę, w której zmieniono np. zwrot o granicach przedrozbiorowych i federacji na sformułowanie: Liga z gorącym współczuciem popierać będzie rozwój samodzielny narodowości, które wchodziły do składu dawnej Rzeczypospolitej.
[edytuj] Rozwiązanie
W 1893 niezadowoleni z mało konkretnej działalności organizacji młodzi członkowie, z Zygmuntem Balickim, Romanem Dmowskim i Janem Ludwikiem Popławskim na czele przejęli nad nią kontrolę, przemianowując zarazem na Ligę Narodową. Formalne rozwiązanie Ligi Polskiej nastąpiło w 1894.
