Liriel Baenre
Z Wikipedii
Liriel Baenre – fikcyjna postać ze świata Zapomnianych Krain, bohaterka książek Elaine Cunningham Córka Mrocznego Elfa, Splątane sieci oraz Torujący drogi, drowka.
Liriel, córka mrocznego arcymaga z Menzoberranzan, największego miasta drowów, została ciężko doświadczona przez los. Jako młoda, piękna dziewczyna wykazywała niesamowity talent do magii. Wychowywana pod kloszem, biorąca nauki pod okiem Khazad-kzada została świetną czarodziejką. Jej zamiłowanie do przygód, jakże różne od upodobań innych drowów zaprowadziło ją na skraj śmierci.
Liriel, wywodząca się z domu Baenre, największego domu w mrocznym mieście Podmroku została wysłana do szkoły kapłanek Lloth - mrocznej bogii chaosu. W Arach-Tinilith, poprzez swą wrodzoną ciekawość i rządzę przygód, Liriel napytała sobie wrogów. Największą z nich okazała się Shakti Hunzin, która stała się w początkowych fazach studiów młodej księżniczki Baenre "ofiarą" prześladowań i "głupich dowcipów". Jako drowka, przyszła kapłanka Lloth, Shakti nie puściła płazem poczynań początkującej akolitki i obmyśliła zemstę. Niespodziewanie, dochodząc do prawdy o Liriel, Shakti odkryła, że młoda księżniczka posiada mnóstwo przedmiotów ściśle związanych z powierzchnią, które w Menzoberanzzan były zakazane pod karą śmierci. Tak więc nie szczędząc środków i talentów, Shakti uparcie dążyła do wyeliminowania swojej rywalki.
W tym samym czasie młoda drowka, chętna zobaczyć to, czego nigdy jeszcze nie było jej dane dostrzec wybrała się na powierzchnię. Tam spotkała inne drowy, które podobnie jak ona nie wykazywały natychmiastowej agresji, chaotycznego podejścia do świata i żądzy krwi. Widząc to, jak inne drowy żyją w harmonii ze światem powierzchni, Liriel była zafascynowana. Życie drowów do tej pory kojarzyło się jej jedynie z ciemnością, nieustanną walką, zdradą i intrygą. Pełna żalu opuszcza krainy powierzchni, teleportując się do Podmroku. Tam, ku jej zdziwieniu, dostrzega człowieka walczącego z dragazharami- wielkimi nietoperzami żyjącymi w świecie "Poniżej". W przypływie zainteresowania oraz miłosierdzia wyciąga Fyodora z morderczej walki. Gdy ten się jej podstępnie wymyka, zauważa, że nie jest on jak wszyscy z jej rasy. Wykazuje się sprytem, jednak w żadnym wypadku nie chce jej zagrozić. Liriel powraca do Arach-Tinilith lecz jej myśli ciągle zaprzęgają Fyodor i Krainy Światła.
Liriel, pełna fascynacji i niepohamowanej ciekawości zbiera informacje na temat świata na powierzchni. Gdy w jej dłonie wpada księga o magii runicznej dowiaduje się, że jest pewien artefakt, który może pozwolić jej na posiadanie jej magicznych mocy z dala od domu. Liriel zdobywa amulet, jednak jej postępowanie zostaje odkryte przez podstępną Shakti. Gdy cała sprawa wychodzi na jaw, Liriel przekonuje się, w jak wielkim niebezpieczeństwie się znalazła. Gromph i Kharza-kzad, magowie i jej sojusznicy wysyłają ją na powierzchnię, aby ustrzec ją przed swymi rodakami, z których każdy ma interes w tym, aby nie tylko zaszkodzić domowi Baenre ale także zdobyć dla siebie potęzny artefakt.
Życie Liriel Baenre za jej młodych lat przepełnione było zdradą, okrucieństwem i złem. Wywodząca sie z mrocznego ludu czcicieli Pani Chaosu młoda drowka różniła się jednak znacznie od swych pobratymców. Jako jedna z nielicznych drowów wykazywała zamiłowanie do przygód a także miłosierdzie. Te właśnie cechy spowodowały, że znalazła się w położeniu tak dla siebie niekorzystnym. Sfrustrowana buntuje się przeciwko swemu rodowi, nieświadoma, do czego ją to doprowadzi. Liriel nie przekładała zabawy kosztem cierpienia innych nad wolność. Ze wszystkich sił chciała być wolna; zobaczyć lasy, milami ciągnące się pola czy morze. Wszystko to doprowadziło ją do zabicia w sobie wszystkiego, co wyróżnia drowy. Jej kompan Fyodor z Rashamenu, którym powinna gardzić i w najlepszym wypadku skazać na szybką i bezbolesną śmierć lub uczynić niewolnikiem niedość, iż wzbudził jej zainteresowanie, to na dodatek sympatię. Liriel jako jedna z niewielu drowów przechodzi zupełną zmianę na lepsze i jako jedna z niewielu buntuje się przeciwko swym krewnym. Bunt ten oznacza u niej zupełną utratę swej pozycji a także spokoju lecz zyskuje tym samym człowieczeństwo. Człowieczeństwo, które odnajduje po wyrzuceniu z siebie wszystkiego co nieludzkie i ucieczce ze świata przemocy.
