Longinus Podbipięta
Z Wikipedii
| Longinus Podbipięta | |
|---|---|
| Bohater Ogniem i mieczem | |
 Herb Zerwikaptur |
|
| Twórca | Henryk Sienkiewicz |
| Informacje | |
| Wiara | chrześcijanin |
| Narodowość | .svg/30px-Flag_of_Lithuania_(state).svg.png){kind=small} Litwin |
Longinus Podbipięta herbu Zerwikaptur to bohater Ogniem i mieczem Henryka Sienkiewicza.
W chwili rozpoczęcia powieści, czyli w 1648 ma on około 45 lat[potrzebne źródło]. Nosi pod pachą olbrzymi miecz krzyżacki, nazywany Zerwikaptur, który otrzymał po przodku Stowejce. W bitwie pod Grunwaldem ów przodek ściął za jednym zamachem głowy trzech rycerzy noszących na tarczach kozie łby. W nagrodę owe łby dano mu do jego herbu, który nazwano Zerwikapturem (tak naprawdę herb ten istniał już przed bitwą grunwaldzką (Bartosz Paprocki w swych Herbach rycerstwa polskiego wspomina Drogosława herbu Zerwikaptur, założyciela wsi Koziegłowy w 1106 r.). Postać Longinusa jest wysoka, chuda i dość cudaczna. Jego twarz ma melancholijny i sympatyczny wygląd. Jest on ostatnim męskim potomkiem rodu Podbipiętów, posiadającym ogromną fortunę na Litwie, skąd pochodzi.
Jego udział w powieści zaczyna się w karczmie w Czehryniu. Tam poznaje go namiestnik z księciem Jeremim Wiśniowieckim, który zabiera go do Łubniów, gdzie Podbipięta poznaje miłość swego życia, Anusię Borzobohatą-Krasieńską. Nie może się z nią ożenić, ponieważ ślubował zachować czystość, dopóki nie zetnie trzech głów od jednego zamachu. Bierze udział w bitwie pod Konstantynowem, oblężeniach Zamościa i Zbaraża. W ostatnim z wcześniej wymienionych oblężeń ścina wreszcie upragnione trzy głowy. Jako pierwszy ofiarowuje się przekraść ze Zbaraża do króla Jana Kazimierza Wazy. Ginie jednak podczas tego przedsięwzięcia. Zostaje pochowany w Zbarażu.
[edytuj] W filmie
W filmowej adaptacji reżyserii Jerzego Hoffmana w jego rolę wcielił się Wiktor Zborowski.
[edytuj] Bibliografia
- Henryk Sienkiewicz Ogniem i mieczem
