Loris Capirossi
Z Wikipedii
Loris Capirossi (ur. 4 kwietnia 1973 w Bolonii we Włoszech) – włoski motocyklista, zdobywca tytułu mistrza świata w klasie 125cc (1990 i 1991) i 250cc (1998).
Loris Capirossi został mistrzem świata w klasie 125cc po raz pierwszy w wieku 17 lat(jest najmłodszym mistrzem świata w historii całego cyklu i do tej pory tego rekordu nikt nie pobił), przed awansem do klasy 250cc w 1992 roku, zdobył tytuł po raz drugi. Włoch stanął na podium 16 razy, wliczając w to 7 zwycięstw i przeszedł w 1995 do Hondy, do klasy 500cc. Tam zdobył tytuł "Rookie Of The Year" (Nowicjusz Roku). Pierwsze zwycięstwo w klasie 500cc Capirossi odniósł na motocyklu Yamaha w 1996. W 1997 powrócił z Aprilią do klasy 250cc, zdobywając tytuł mistrzowski. Po nieudanej próbie obrony tytułu dołączył do zespołu Sito Ponsa, dosiadając Hondy NSR500 w klasie 500cc. W ciągu trzech sezonów spędzonych w zespole West Honda Pons, Capirossi raz zwyciężył i 15 razy odwiedzał podium. 2003 rok to przejście do zespołu Ducati (powracającego po 30 latach przerwy do MotoGP). Zaskakujące zwycięstwo, 5 miejsc na podium i 4 miejsce w klasyfikacji generalnej, były tylko potwierdzeniem sporych możliwości Lorisa. W 2004 roku Ducati radykalnie zmieniło motocykl, zmiany te okazały się chybione i Capirossi zajął dopiero 9 miejsce w klasyfikacji końcowej. 2005 rok to trudny początek sezonu zakończony dwoma triumfami i ostatecznie 6 miejscem. W sezonie 2006 partnerem Lorisa w zespole Marlboro Ducati jest Sete Gibernau. Początek sezonu 2006, Loris miał bardzo udany. Pierwszy wyścig o GP Hiszpanii na torze Jerez wygrał i długo prowadził w klasyfikacji generalnej, jednak podczas GP Katalonii, Loris uczestniczył w niebezpiecznym wypadku, w którym brało udział aż sześciu kierowców. Na początku wyścigu, na prostej start meta, w motocyklu Sete Gibernau zablokowało się przednie koło, po czym jego motocykl – wystrzelił w powietrze uderzając motocykl Lorisa, rozpoczynając tym samym karambol, w którym brali udział między innymi Marco Melandri, Daniel Pedrosa, John Hopkins, oraz Randy de Puniet. Loris i Marco stracili przytomność, a Sete złamał obojczyk. Lorisa z obrażeniami wewnętrznymi przewieziono do szpitala. Następstwem tego wypadku są słabe rezultaty Lorisa w cyklu Grand Prix.
Loris po kontuzji powrócił w wielkim stylu wygrywając z olbrzymią przewagą GP Czech na torze położonym w okolicach Brna. Wystartował atomowo, prowadził cały wyścig i na mecie wyprzedził o prawie 5 sekund drugiego Valentino Rossiego i ponad 8 sekund trzeciego Daniego Pedrosę. W kolejnym wyścigu o Grand Prix Malezji przegrał jedynie o długość motocykla z Valentino Rossim, a wyczyn z Brna powtórzył w Grand Prix Japonii i podobnie jak w Brnie, nad Rossim uzyskał ponad 5 sekund przewagi, a nad trzecim, tym razem Marco Melandrim, ponad 8 sekund. Ostatni wyścig w sezonie 2006 ukończył na drugim miejscu, przed kolegą z zespołu, świetnie jeżdżącym w zastępstwie Troyem Baylisem (mistrz świata w klasie [Superbike] z roku 2001 i 2006), co dało Lorisowi w rezultacie trzecie miejsce w klasyfikacji końcowej mistrzostw świata. 33-letni Loris często na swój własny temat wypowiada się, że "jest jak wino, im starszy tym lepszy" i jest w tym niemało prawdy, gdyż rezultaty są imponujące. Do Lorisa także należy statystyczny rekord jeśli chodzi rozbieżność lat w stosunku do wygrywania wyścigów. Swój pierwszy wyścig wygrał podczas GP Wielkiej Brytanii w 1990 roku, a swój dotychczas ostatni podczas GP Japonii w roku 2006, co daje ponad 16 lat.
