Ludowy Związek "Nasza Ukraina"
Z Wikipedii
| Ludowy Związek "Nasza Ukraina" | |
|---|---|
| Przewodniczący | Wiaczesław Kyryłenko |
| Data założenia | 2005 |
| Ideologia | Konserwatywny liberalizm, Chadecja |
| Afiliacja międzynarodowa | Międzynarodówka Chrześcijańsko-Demokratyczna |
| Kolor(y) | pomarańczowy |
| Strona internetowa | [1] |
Ludowy Związek "Nasza Ukraina" (ukr. Народний Союз "Наша Україна", NSNU) – ukraińska partia polityczna o centroprawicowym i patriotycznym charakterze.
Ugrupowanie zostało zawiązane na kongresie 5 marca 2005. W zamierzeniach partia miała zjednoczyć liczne stronnictwa wchodzące dotąd w skład Bloku Nasza Ukraina. Większość z nich (Ludowy Ruch Ukrainy, Reformy i Porządek, Kongres Ukraińskich Nacjonalistów, Ukraińska Partia Ludowa) odmówiła jednak samorozwiązania. Do NSNU przyłączyły się jedynie Partia Solidarność Petra Poroszenki i Młodzieżowa Partia Ukrainy ministra sportu Jurija Pawlenki (partie te formalnie nie zostały zlikwidowane, jednak nie prowadzą rzeczywistej działalności). Nową formację zasilili też dotychczas niezależni posłowie Naszej Ukrainy (skupieni w grupie "Razem") i frakcji "Centrum" Wiktora Topołowa, a także niektórzy liderzy innych ugrupowań.
Honorowym przewodniczącym został prezydent Wiktor Juszczenko, faktyczną władzę objęli Roman Bezsmertnyj i premier Jurij Jechanurow. Silną pozycję w partii do 2006 utrzymywał Petro Poroszenko. Partia przejęła pomarańczową symbolikę, nawiązując do rewolucji z 2004.
W wyborach parlamentarnych w 2006 stronnictwo wystartowało w ramach Bloku Nasza Ukraina, który uzyskał łącznie 81 mandatów (z tego około 45 miejsc przypadło kandydatom związanym z partią). Przez kilka miesięcy NSNU współtworzył koalicyjny rząd Wiktora Janukowycza, następnie przeszedł do opozycji.
Pod koniec 2006 na czele partii stanął Wiktor Bałoha, kilka miesięcy później zastąpił go były wicepremier i do 2005 działacz UNP Wiaczesław Kyryłenko.
W lipcu 2007 partia przystąpiła do koalicji Nasza Ukraina - Ludowa Samoobrona celem wspólnego startu w przedterminowych wyborach parlamentarnych. W Radzie Najwyższej w ramach koalicji NUNS posiada około 35 mandatów.
W powołanym w grudniu 2007 rządzie Julii Tymoszenko teki ministerialne z ramienia Związku objęli m.in. Mykoła Oniszczuk, Jurij Pawłenko i Ołeksij Kuczerenko.
