Madonna Boreschowa

Z Wikipedii

Madonna Boreschowa - najstarszy obraz epitafijny na Warmii.

Jest to epitafium kanonika Bartłomieja Boreschowa (ok. 1360–1426). Obraz pochodzi z 1426 r. Epitafium to jest jedynym w Polsce średniowiecznym obrazem w kształcie koła, tzw. forma tonda. Koło ma średnicę 150 cm. Namalowany jest przez średniowiecznego mistrza techniką temperową na desce. Dzieło powstało w środowisku artystycznym Pomorza. Na kształt obrazu złożyły się wpływy sztuki czesko-kolońskiej.

Treścią dzieła jest scena adoracji Bożego Dzieciątka i jego Matki Maryi. Hołd Dzieciątku i Matce Bożej składa Bartłomiej Boreschow, który klęczy u stóp Madonny. Za kanonikiem wstawia się św. Maria Magdalena. Uwagę zwraca delikatność formy i liryzm obrazu. Postać kanonika jest poddana średniowiecznemu prawu hierarchii, wyrażonemu skalą wielkości wobec osób świętych. Kanonika identyfikują dwie tarcze herbowe i łacińska inskrypcja, umieszczona dookoła obrazu. Matka Boża ma na sobie suknię złocistą, ozdobioną motywem złotych kwiatów ułożonych na podkładzie czerwieni. Płaszcz jest ciemno-niebieski. Na głowie Matka Boża ma koronę umieszczoną na złotym nimbie. Kanonik Bartłomiej jest w białej komży, spod której widać czerwoną sutannę, na ramionach ma szare futerko z popielic. Uczonego kanonika poleca Matce Bożej Maria Magdalena. Maria Magdalena jest w zielonej sukni z żółtymi ornamentami. Na sukni ma czerwony płaszcz, podbity białymi gronostajami. Na głowie ma białą chustę. Za plecami Matki Bożej umieszczona jest na złotym tle altanka, w kolorze naturalnego drewna. Altanka opleciona jest ciemnozieloną winną latoroślą. Dookoła obrazu znajdują się gotyckie miniskułowe napisy (napisy wykonane małymi literami).

Epitafium kanonika Bartłomieja Boreschowa znajduje się w katedrze fromborskiej. Obraz był prezentowany na wielu międzynarodowych wystawach, m.in. w Monachium, Nowym Jorku i Pradze.

[edytuj] Bibliografia (wybrane pozycje)

T. Borawska, M. Borzyszkowski, A. Kopiczko, J. Wojtkowski, Słownik biograficzny kapituły warmińskiej, Olsztyn 1996.
J. Chłosta, Słownik Warmii (historyczno-geograficzny), Olsztyn 2002.
Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej, Tom I Święta Warmia, praca zbiorowa pod red. ks. Bronisława Magdziarza, Olsztyn 1999.
J. Obłąk, Historia diecezji warmińskiej, Olsztyn 1959.
K. Wróblewska, Malarstwo Warmii i Mazur od XV do XIX wieku, Olsztyn 1978.