Maria Kazimiera d'Arquien

Z Wikipedii

Maria Kazimiera d'Arquien, Marysieńka (ur. 28 czerwca 1641^[1] w Nevers, zm. 17 stycznia 1716 w Blois) - królowa Polski, żona króla Jana III Sobieskiego.

Spis treści 1 Życiorys 2 Listy 3 Potomstwo Marysieńki i Jana III 4 Przypisy

[edytuj] Życiorys

Była córką francuskiego markiza Henriego Alberta de La Grange d'Arquien i Franciszki de la Châtre. Została damą dworu Ludwiki Marii Gonzagi, żony króla Jana Kazimierza Wazy, z którą przybyła do Polski mając 5 lat. Tam także poznał ją jej późniejszy mąż i król, Jan Sobieski, który przybył na dwór królewski w 1656 roku.

3 marca 1658 poślubiła wojewodę sandomierskiego Jana Sobiepana Zamoyskiego, z którym miała czworo dzieci i po śmierci którego poślubiła 14 maja (potajemnie) i 5 lipca (oficjalnie) 1665 Jana Sobieskiego. Drugiemu mężowi urodziła trzynaścioro dzieci, z których tylo czworo osiągnęło dorosłość: Jakub (1667–1737), Teresa Kunegunda (1676–1730), Aleksander (1677–1714) i Konstanty (1680–1726).

Na królową Polski została koronowana 2 lutego 1676, na Wawelu. Będąc królową wspierała politykę mającą doprowadzić do sojuszu polsko-francuskiego. Zarazem chciała uzyskać od ówczesnego króla Francji Ludwika XIV przywileje dla swojej rodziny.

W latach 1699-1714 przebywała ze znacznym dworem w Rzymie, często goszcząc u papieży, napierw Innocentego XII (który jako nuncjusz udzielał jej niegdyś ślubu z Sobieskim, potem u Klemensa XI. Ostatnie półtora roku życia spędziła w Blois. Ludwik XIV wydał zakaz, by nigdy nie pojawiła się w Paryżu i Wersalu. Bezskutecznie składała do niego prośby pisząc: Chcę być uważana jako prosta wasalka, a nie jak królowa, opuszczając bowiem Rzym, królestwo swe złożyłam u stóp papieskich.

Zmarła w styczniu 1716 roku, po zarządzonym przez lekarza płukaniu żołądka. 2 kwietnia przeniesiono trumnę do kościoła św. Zbawiciela w Blois, do kaplicy św. Eustachego. Serce w urnie złożono w miejscowym kościele Jezuitów. Pozostało ono we Francji, lecz przepadło w czasie Rewolucji Francuskiej. Trumna z ciałem Marysieńki spoczęła w warszawskim kościele Kapucynów obok Jana III w 1717 r. Tam spoczywała do 1733 r., kiedy prochy Marysieńki wraz z prochami męża przewieziono do Krakowa do katedry wawelskiej.

[edytuj] Listy

Królewska para pozostawiła po sobie obfitą korespondencję. Listy miłosne powstały głównie w latach 1665-1683 - w czasie rozstań z Marysieńką, spowodowanych takimi wydarzeniami, jak np. rokosze, wyjazdy Marysieńki do Paryża, kampania wojenna w latach 1675-1676 oraz odsiecz wiedeńska w 1683. W listach tych widoczny jest świat uczuć Sobieskiego i Marysieńki, autentyczne przeżycia kochającej się pary, trudności i problemy ówczesnego świata. Przebywała przez pewien okres w posiadłości Pilaszkowice , gmina Rybczewice, woj. lubelskie, zaś jej kochanek Jan odpoczywając w Woli (teraz Sobieska Wola), gmina Krzczonów, woj. lubelskie) na polowaniach miał możliwość spotkania się z nią.

[edytuj] Potomstwo Marysieńki i Jana III

		Maria Kazimiera d'Arquien ur. 28 VI 1641 zm. 17 I 1716 OO   5 VII 1665 (ślub tajny 14 V 1665)		Jan III Sobieski ur. 17 VIII 1629 zm. 17 VI 1696
Jakub Ludwik Sobieski  ur. 2 XI 1667  zm. 19 XII 1737		NN  ur. 9 V 1669  zm. 9 V 1669		NN  ur. 9 V 1669  zm. 9 V 1669		Teresa Teofila Sobieska  ur. V 1670  zm. V 1670		Barbelune Sobieska  ur. 15 X 1672  zm. 1677
La Mannone Sobieska  ur. 1674  zm. 1675		Teresa Kunegunda Sobieska  ur. 4 III 1676  zm. 10 III 1730		Aleksander Benedykt Sobieski  ur. 6/9 IX 1677  zm. 16/19 XI 1714		Konstanty Władysław Sobieski  ur. 1 V 1680  zm. 28 II 1726		NN

Przypisy