Maria Pawłowna Romanowa

Z Wikipedii

Maria Pawłowa Romanowa ( ur. 4 lutego 1786 w Sankt Petersburgu; zm. 23 czerwca 1859 w Weimarze), wielka księżna Rosji, wielka księżna Sachsen-Weimar-Eisenach.

[edytuj] Życie

Maria Pawłowa była córką cara Pawła I i jego drugiej żony Marii Fiodorownej, z domu księżniczki Wirtembergii.

Jako dziecko Maria nie była zbyt ładna: jej rysy twarzy byłe zaszpecone na wskutek ospy. Jej babka, caryca Katarzyna II Wielka, podziwiała jej talent pianistyczny ale uważała również, że lepiej by było dla niej gdyby się urodziła chłopcem. Jej nauczycielem muzyki był kompozytor Giuseppe Sarti.

W 1804 roku wyszła za mąż za Karola Fryderyka, księcia Sachsen-Weimar-Eisenach, z którym pozostała w Sankt Petersburgu przez dziewięć miesięcy zanim przenieśli się do Weimaru.

Po śmierci męża, Karola Fryderyka, w 1853 roku, Maria oddaliła się od życia publicznego.

Ostatni raz odwiedziłą Rosję w 1855 roku, podczas koronacji Aleksandra II.

Wielka księżna patronowała sztuce i nauce.

[edytuj] Dzieci

• Paweł Aleksander Karol Konstanty Fryderyk August ( ur. 1805);
• Maria Luiza Aleksandra ( ur. 1808), wyszła za mąż za Karola, księcia Prus;
• Augusta (1811-1890), cesarzowa Niemiec;
• Karol Aleksander (1818-1901).