Mazar-i Szarif
Z Wikipedii
Mazar-i Szarif (pers.مزار شریف, Mazār- e Šarīf, dosłownie "szlachetna świątynia") – największe miasto w północnym Afganistanie i jednocześnie stolica prowincji Balch. Głównym językiem używanym w mieście jest dari. W Mazar-i Szarif znajduje się ważny dla szyitów Niebieski Meczet (Rauze-e Szarif), dlatego dla wyznawców islamu miasto jest jednym z głównych ośrodków kultu religijnego. Liczba mieszkańców wynosi ok. 183.000 (dane z 2002 roku).
Mazar-i Szarif było niegdyś stolicą afgańskiego Turkiestanu, starożytnego imperium rozciągającego się między miastem Herat, a masywem Hindukuszu oraz rzeką Amu-daria na północy, zniszczonego w czasie najazdu Czyngis-chana na Balch, około 1220 roku. Legenda głosi, iż Mazar-i Szarif zostało założone, gdy miejscowy mułła miał sen o odkryciu grobu Alego bin Taliba w krainie Balch.
Miasto słynie także z wyrobu dywanów oraz handlu skórami owiec (karakuły). Mieszkańcy utrzymują się też z drobnego przemysłu spożywczego, chemicznego oraz zakładów przerobu rud metali.