MD4
Z Wikipedii
MD4 to funkcja skrótu zaprojektowana do zastosowań kryptograficznych. Została jednak złamana (kolizje można generować na typowym PC-cie w czasie rzędu sekund) i jest obecnie bezużyteczna do celów wymagających bezpieczeństwa.
MD4 została więc zastąpiona do praktycznie wszystkich zastosowań przez MD5 oraz inne funkcje skrótu.
MD4 i MD5 mają bardzo podobną budowę:
- Wiadomość jest uzupełniana do wielokrotności 512 bitów (szczegółowy algorytm w artykule MD5)
- Ustala się pewien 128-bitowy stan początkowy (cztery 32-bitowe rejestry)
- Dla każdego 512-bitowego bloku danych uruchamiana jest transformacja, która na podstawie aktualnego stanu oraz tego bloku wylicza nowy stan.
- Po przerobieniu wszystkich bloków końcowy stan jest zwracany jako wynik funkcji
Najważniejsze różnice wobec MD5:
- Transformacja ma tylko 3 rundy 48 kroków, zamiast 4 (64 kroków) jak MD5
- Do wyniku każdego kroku nie jest dodawana zależna od numeru kroku stała, jedynie stała zależna od numeru rundy w rundach 2 i 3, ani też nie występuje dodawanie wartości jednego rejestru do drugiego
- Używana jest inna funkcja w krokach 17-32, G(x,y,z) = (x and y) or (x and z) or (y and z)
[edytuj] Kod źródłowy
Kod na podstawie RFC 1320 (RSA Data Security, Inc.). Algorytm paddingu jest zawarty w artykule MD5.
W poniższym kodzie a, b, c i d oznaczają rejestry stanu.
Inicjalizacja:
a = 0x67452301; b = 0xefcdab89; c = 0x98badcfe; d = 0x10325476;
Pomocnicze makra:
#define F(x, y, z) (x&y | ~x&z) #define G(x, y, z) (x&y | x&z | y&z) #define H(x, y, z) (x^y^z) #define FF(v, w, x, y, z, s) { \ v += F(w, x, y) + z; \ v = ROTATE_LEFT(v, s); \ } #define GG(v, w, x, y, z, s) { \ v += G(w, x, y) + z + 0x5a827999; \ v = ROTATE_LEFT(v, s); \ } #define HH(v, w, x, y, z, s) { \ v += H(w, x, y) + z + 0x6ed9eba1; \ v = ROTATE_LEFT(v, s); \ }
ROTATE_LEFT(x, s) oznacza przesunięcie cykliczne 32-bitowej liczby o s bitów w lewo.
Stałe przesunięć:
#define S11 3 #define S12 7 #define S13 11 #define S14 19 #define S21 3 #define S22 5 #define S23 9 #define S24 13 #define S31 3 #define S32 9 #define S33 11 #define S34 15
Transformacja bloku (x[i] to kolejne 32-bitowe fragmenty aktualnego bloku, w porządku little endian):
aa = a; bb = b; cc = c; dd = d; /* Runda 1 */ FF(a, b, c, d, x[ 0], S11); /* 1 */ FF(d, a, b, c, x[ 1], S12); /* 2 */ FF(c, d, a, b, x[ 2], S13); /* 3 */ FF(b, c, d, a, x[ 3], S14); /* 4 */ FF(a, b, c, d, x[ 4], S11); /* 5 */ FF(d, a, b, c, x[ 5], S12); /* 6 */ FF(c, d, a, b, x[ 6], S13); /* 7 */ FF(b, c, d, a, x[ 7], S14); /* 8 */ FF(a, b, c, d, x[ 8], S11); /* 9 */ FF(d, a, b, c, x[ 9], S12); /* 10 */ FF(c, d, a, b, x[10], S13); /* 11 */ FF(b, c, d, a, x[11], S14); /* 12 */ FF(a, b, c, d, x[12], S11); /* 13 */ FF(d, a, b, c, x[13], S12); /* 14 */ FF(c, d, a, b, x[14], S13); /* 15 */ FF(b, c, d, a, x[15], S14); /* 16 */ /* Runda 2 */ GG(a, b, c, d, x[ 0], S21); /* 17 */ GG(d, a, b, c, x[ 4], S22); /* 18 */ GG(c, d, a, b, x[ 8], S23); /* 19 */ GG(b, c, d, a, x[12], S24); /* 20 */ GG(a, b, c, d, x[ 1], S21); /* 21 */ GG(d, a, b, c, x[ 5], S22); /* 22 */ GG(c, d, a, b, x[ 9], S23); /* 23 */ GG(b, c, d, a, x[13], S24); /* 24 */ GG(a, b, c, d, x[ 2], S21); /* 25 */ GG(d, a, b, c, x[ 6], S22); /* 26 */ GG(c, d, a, b, x[10], S23); /* 27 */ GG(b, c, d, a, x[14], S24); /* 28 */ GG(a, b, c, d, x[ 3], S21); /* 29 */ GG(d, a, b, c, x[ 7], S22); /* 30 */ GG(c, d, a, b, x[11], S23); /* 31 */ GG(b, c, d, a, x[15], S24); /* 32 */ /* Runda 3 */ HH(a, b, c, d, x[ 0], S31); /* 33 */ HH(d, a, b, c, x[ 8], S32); /* 34 */ HH(c, d, a, b, x[ 4], S33); /* 35 */ HH(b, c, d, a, x[12], S34); /* 36 */ HH(a, b, c, d, x[ 2], S31); /* 37 */ HH(d, a, b, c, x[10], S32); /* 38 */ HH(c, d, a, b, x[ 6], S33); /* 39 */ HH(b, c, d, a, x[14], S34); /* 40 */ HH(a, b, c, d, x[ 1], S31); /* 41 */ HH(d, a, b, c, x[ 9], S32); /* 42 */ HH(c, d, a, b, x[ 5], S33); /* 43 */ HH(b, c, d, a, x[13], S34); /* 44 */ HH(a, b, c, d, x[ 3], S31); /* 45 */ HH(d, a, b, c, x[11], S32); /* 46 */ HH(c, d, a, b, x[ 7], S33); /* 47 */ HH(b, c, d, a, x[15], S34); /* 48 */ a += aa; b += bb; c += cc; d += dd;
Wynik to wartości kolejnych rejestrów w porządku little endian:
printf("%08X%08X%08X%08X", a, b, c, d);