Messieurs Les Noyés De La Seine
Z Wikipedii
Messieurs Les Noyés De La Seine (pol. "Utopieni Panowie Z Sekwany") - pierwsza piosenka belgijska na Konkursie Piosenki Eurowizji w 1956 roku, zaśpiewana w języku francuskim, przez Fuda Lecrelca.
Piosenka została wykonana jako trzecia, po szwajcarskiej piosence "Das Alte Karussell" Lys Assi, przed piosenką niemiecką "Im Wartesaal Zum Großen Glück" Waltera Andreasa Schwarza. Tabela wyników nigdy nie została ujawniona, więc nie możemy stwierdzić ile piosenka zdobyła punktów i które miejsce zajęła.
Piosenka została wykonana w stylu chanson, bardzo popularnym w tej edycji konkursu. Tekst mówi o tym, że śpiewający (Fud Leclerc) wpadł w pułapkę małżeństwa bez miłości i chce utopić się w Sekwanie.
Drugą piosenką belgijską była Le Plus Beau Jour De Ma Vie, zaśpiewana przez Mony Marc.
