Metro w Madrycie
Z Wikipedii
Metro madryckie jest trzecią w Europie (po metrze w Londynie (1863) i Budapeszcie (1896)) oraz jedną z największych tego typu budowli na świecie. Posiada 279 stacji i 15 linii (oraz podziemną kolejkę R, będącą adekwatną częścią madryckiego metra, łączącą stacje Opera i Principe Pio). W 2007 r. metro w Madrycie miało już łącznie prawie 310 km. długości.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Metro zostało zaprojektowane przez przez Carlosa Mendoze, Miguela Otamendi i Antonio Gonzáleza Echarte. 17 października 1919 r. Król Alfons XIII oficjalnie zainaugurował uruchomienie pierwszej linii pomiędzy Puerta del Sol i Cuatro Caminos. Połączyła 8 stacji, a jej długość wynosiła 3,5 km. 31 października linia została udostępniona do publicznego użytku.
Nowo powstające linie poza funkcją komunikacyjną, miały niedługo spełnić także inną ważną rolę. W latach 1936-1939 podczas wojny domowej stały się dla mieszkańców schronieniem podczas nalotów bombowych.
Na początku lat siedemdziesiątych rozpoczyna się gwałtowna rozbudowa metra związana z rozwojem ekonomicznym i terytorialnym Madrytu.
[edytuj] Linie Metra
(stan na 2007r.)
| Linia | Długość | Liczba stacji | |
|---|---|---|---|
| 1 | Pinar de Chamartín – Valdecarros | 23.8 km | 33 |
| 2 | La Elipa – Cuatro Caminos | 9.5 km | 16 |
| 3 | Villaverde Alto – Moncloa | 16.4 km | 18 |
| 4 | Argüelles – Pinar de Chamartín | 16 km | 23 |
| 5 | Alameda de Osuna – Casa de Campo | 23.2 km | 32 |
| 6 | Circular | 23.5 km | 28 |
| 7 | Henares – Pitis | 31.2 km | 29 |
| 8 | Nuevos Ministerios – Aeropuerto | 16.4 km | 8 |
| 9 | Herrera Oria – Arganda del Rey | 38 km | 26 |
| 10 | Hospital del Norte – Puerta del Sur | 39.9 km | 31 |
| 11 | Plaza Elíptica – La Peseta | 5.3 km | 6 |
| 12 | MetroSur | 40.9 km | 28 |
| R | Ópera – Príncipe Pío | 1.1 km | 2 |
| mL1 | Pinar de Chamartín – Las Tablas | 5.4 km | 9 |
| mL2 | Colonia Jardín – Estación de Aravaca | 8.7 km | 14 |
| mL3 | Colonia Jardín – Puerta de Boadilla | 13.7 km | 16 |
Łącznie: 16 linii; 309,554 km; 279 stacji.
[edytuj] Metro Ligero
Zobacz więcej w osobnym artykule: Tramwaje w Madrycie.[edytuj] Stan obecny
279 stacji połączonych tunelami o długości ponad 300 km pozwalają zaliczyć madryckie metro do dziesięciu największych tego typu budowli na świecie. Obecnie co roku oddawane są do użytku nowe stacje, ocenia się, że tylko metro w Seulu może konkurować z madryckim pod względem szybkości ekspansji.
Sieć dzieli się na linie małego profilu (1-5, R oraz tymczasowo 11) i linie dużego profilu. Linie małego profilu miały stacje o peronach długości 60 m (dłuższe powstały na linii 5), niektóre zostały wtórnie wydłużone. Stacje położone są stosunkowo płytko, zazwyczaj nie głębiej niż 20 m pod poziomem ulic. Średnia odległość między stacjami - 630 m. Szerokość pudła wagonu - 2,30 m.
Linie dużego profilu były budowane w śródmieściu bardzo głęboko (nawet 48 m pod poziomem terenu). Długość peronów - ok. 115 m, średnia odległość między stacjami - 850 m (więcej na liniach wylotowych). Szerokość pudła wagonu - 2,80 m.
Zasilanie górne, zwykle ze sztywnych przewodników. Ruch lewostronny.
[edytuj] Tabor
W metrze madryckim używane są cztery rodzaje pociągów.
|
|
|
|
|
|
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Strona domowa metra (w jęz. hiszpańskim) - zawiera uaktualnianą mapę.
