Mięsień skrzydłowy przyśrodkowy
Z Wikipedii
![Mięśnie skrzydłowe: boczny i przyśrodkowy - na rysunku opisane odpowiednio jako zewnętrzny (externus) i wewnętrzny (internus).](../../../../images/shared/thumb/0/06/Gray383.png/250px-Gray383.png)
Mięsień skrzydłowy przyśrodkowy (łac. musculus pterygoideus medialis) - parzysty mięsień żucia.
Przyczep początkowy leży w dole skrzydłowym (pomiędzy blaszkami wyrostka skrzydłowatego kości klinowej), a także na wyrostku piramidowym kości podniebiennej. Mięsień unosi żuchwę, podobnie jak leżący bardziej powierzchownie mięsień żwacz i położony głębiej mięsień skroniowy.
Przyczep końcowy znajduje się na guzowatości skrzydłowatej kąta żuchwy.
Unerwienie stanowi gałązka nerwu żuchwowego (V3) - trzeciej gałęzi nerwu trójdzielnego. Mięsień jest unaczyniony przez gałązki tętnicy szczękowej.
[edytuj] Bibliografia
- Janina Sokołowska-Pituchowa (red.) Anatomia człowieka. Podręcznik dla studentów medycyny. Wyd. VII. PZWL 2005 ISBN 83-200-3185-0.
- Anatomia człowieka, tom I. Adam Bochenek, Michał Reicher. ISBN 83-200-2877-9. Wydanie 12. Strona 776-777