Miazga zęba
Z Wikipedii
Miazga zęba – tkanka wypełniająca jamę zęba. Jest to bogato unerwiona i unaczyniona, niedojrzała tkanka łączna typu embrionalnego. Przez otwór anatomiczny, kanały boczne i komorowo-ozębnowe łączy się z przyzębiem.
[edytuj] Budowa histologiczna
Morfologicznie można wyróżnić w niej kilka warstw:
- środkową część tworzy strefa bogatokomórkowa zawierająca komórki mezenchymatyczne oraz fibroblasty, tędy przebiegają wnikające przez otwór wierzchołkowy naczynia krwionośne i nerwy
- ubogokomórkową warstwę, zwaną strefą Weila
- leżące na obwodzie odontoblasty (komórki zębinotwórcze)
- najbardziej zewnętrzna część to prazębina przylegająca od strony zewnętrznej do zębiny, a składająca się z siatki włókien kolagenowych
Wraz z zębiną stanowi jedność strukturalno-funkcjonalną czyli endodontium.