Mocznik
Z Wikipedii
| Mocznik | |||
|
|||
 |
|||
| Ogólne informacje | |||
| Inne nazwy | karbamid | ||
| Wzór sumaryczny | CH4N2O | ||
| Inne wzory | CO(NH2)2 | ||
| SMILES | NC(=O)N | ||
| Masa molowa | 60,06 g/mol | ||
| Wygląd | białe bezwonne kryształy | ||
| Identyfikacja | |||
| Numer CAS | 57-13-6 | ||
| PubChem | |||
| Właściwości | |||
| Gęstość i stan skupienia | 1,3230 g/cm3 ; stały | ||
| Rozpuszczalność w wodzie | 108 g/100ml (20°C) 167 g/100ml (40°C) 251g/100ml (60°C) 400g/100ml (80°C) 733g/100ml (100°C) |
||
| Temperatura topnienia | 132,5 °C (405,65 K) | ||
| Kwasowość (pKa) | 0,18 | ||
| Zasadowość (pKb) | 13,82 | ||
| Budowa | |||
| Moment dipolowy | 4,56 D | ||
| Niebezpieczeństwa | |||
| NFPA 704 |
1
2
|
||
| Podobne związki | |||
| Podobne związki | fosgen, tiomocznik | ||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
|||
Mocznik, karbamid (ang. urea) - CO(NH2)2 - organiczny związek chemiczny diamid kwasu węglowego.
Tworzy bezbarwne kryształy bez zapachu o temperaturze topnienia ok 133°C.
W roku 1773 r. mocznik z moczu uzyskał G. F. Rouelle
Związek ten sztucznie otrzymany został po raz pierwszy przez Friedricha Wöhlera w 1828 r. Mocznik był pierwszym związkiem organicznym otrzymanym z całkowicie nieorganicznych substratów w wyniku ogrzewania cyjanianu amonu:
- NH4NCO → H2N-CO-NH2
czym dowiedziono niesłuszność teorii "siły życiowej", rzekomo niezbędnej do syntezy związków produkowanych przez żywe organizmy.
W przemyśle mocznik jest otrzymywany w bezpośredniej reakcji dwutlenku węgla z amoniakiem:
- CO2 + 2NH3 → CO(NH2)2 + H2O
Jest to końcowy produkt przemiany białek i innych związków azotowych w organizmie. Jest wydalany z moczem, a w niewielkich ilościach z potem.
Stosowany jest jako surowiec w produkcji tworzyw sztucznych, a także do produkcji leków i kosmetyków.
W rolnictwie stosowany jako: nawóz mineralny (zawiera 46% azotu i do 0.9% biuretu), substancja konserwująca, dodatek do pasz dla bydła.
