Moisés Villarroel

Z Wikipedii

Kariera piłkarska
Moisés Villarroel
Imię i nazwisko	Moisés Fermín Villarroel Ayala
Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1976 Viña del Mar, Chile
Pseudonim	"Tío Moise", "Villa", "Tío del Arca"
Pozycja	pomocnik
Wzrost	173 cm
Waga	70 kg
Informacje klubowe
Obecny klub	Colo Colo Santiago
Numer	15
Lata	Klub	M (G)
1995-2002 2003-	Santiago Wanderers Colo Colo Santiago	167 (12) 108 (5)
Reprezentacja narodowa
Lata	Reprezentacja
1997-2005	Chile	34 (1)

Moisés Fermín Villarroel Ayala (ur. 12 lutego 1976 w Viña del Mar), piłkarz chilijski grający na pozycji prawego pomocnika. Mierzy 173 cm wzrostu, waży 70 kg.

[edytuj] Kariera klubowa

Karierę piłkarską Villarroel rozpoczął w klubie Santiago Wanderers, wywodzącym się z miasta Valparaíso. W jego barwach zadebiutował w 1995 roku w drugiej lidze chilijskiej i w tym samym sezonie awansował z nim do pierwszej ligi. W 1998 roku spadł jednak z tym zespołem do Primera B, ale już po roku znów wywalczył awans do ekstraklasy. W 2001 roku po raz pierwszy w karierze wywalczył mistrzostwo kraju, dzięki czemu w 2002 roku wystąpił w rozgrywkach Copa Libertadores oraz Recopa Sudamericana. W barwach Wanderers przez 8 sezonów rozegrał 167 meczów i zdobył 12 goli

W 2003 roku Villarroel przeszedł do ówczesnego mistrza kraju, stołecznego Colo Colo Santiago, w którym, podobnie jak w Wanderers, stał się podstawowym zawodnikiem i filarem prawej strony pomocy. W sezonie 2005 doszedł z Colo-Colo do ćwierćfinału play-off, a jego klub odpadł po meczu z Club de Deportes La Serena. Dużo lepiej poszło Colo-Colo z Moisésem w składzie w kolejnym sezonie. Zespół po raz 24 w historii wygrał fazę Apertura, a następnie dotarł do finału Copa Sudamericana, w którym przegrał po dwumeczu z meksykańskim klubem CF Pachuca. Na koniec sezonu zawodnik pomógł Colo-Colo w wygraniu fazy Clausura. W 2007 roku znów najpierw wywalczył mistrzostwo fazy Apertura, a w drugiej połowie sezonu - Clausura.

[edytuj] Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Chile Villarroel zadebiutował 29 kwietnia 1997 roku w wygranym 6:0 spotkaniu z Wenezuelą. W tym samym roku po raz pierwszy znalazł się w drużynie Chile na Copa América. Zaliczył także turnieje Copa América 1999, Copa América 2001 i Copa América 2004. W 1998 roku został powołany przez Nelsona Acostę do kadry na Mistrzostwa Świata we Francji. Na tym turnieju był podstawowym zawodnikiem Chile i zagrał we wszystkich grupowych meczach: z Włochami (2:2), z Austrią (1:1) i z Kamerunem (1:1). Ostatni mecz w reprezentacji rozegrał w 2005 roku. W kadrze narodowej zagrał 34 razy i zdobył 1 gola.