Mongolskie inwazje na Japonię
Z Wikipedii
Mongolskie inwazje na Japonię (元寇, Genkō) w latach 1274 i 1281.
W drugiej połowie XIII wieku Imperium Mongolskie pod rządami Kubilaj-chana osiągnęło szczyt swojego rozwoju terytorialnego. Mongołowie opanowali południowe Chiny, Koreę, przeszli w bojach Indochiny, docierając aż do Jawy i Sumatry. Naturalnym żądaniem Kubilaj-chana było dążenie do uznania jego zwierzchnictwa przez inne państwa. Dwukrotne wezwania odrzuciła Japonia, która swoją odmową skierowała na siebie gniew Mongołów.
W listopadzie 1274 roku Kubilaj-chan wysłał przeciwko Japończykom korpus ekspedycyjny w sile 800 okrętów i 30 000 żołnierzy mongolskich, chińskich i koreańskich, którzy opanowali kilka wysp, w tym Cuszimę. Japonię ocalił sztorm, który zniszczył kilkaset mongolskich okrętów wraz z 13 tysiącami wojowników.
Druga wyprawa została zorganizowana we wrześniu 1281 roku. Pawdopodobnie największa flota inwazyjna owych czasów liczyła ok. 4 000 okrętów i 140 000 wojska. Japończycy obwarowali zachodni brzeg wyspy Kiusiu ziemnymi i kamiennymi szańcami oraz zgromadzili dużą flotyllę małych, zwrotnych łodzi, skutecznie atakujących pojedyńcze okręty mongolskie. Walki trwały siedem tygodni, aż wreszcie obrońcom przyszedł z pomocą potężny tajfun nazwany (kamikaze) boski wiatr, który zatopił większość mongolskiej floty z 60 tysiącami żołnierzy.
Kubilaj-chan, rozgniewany fiaskiem ekspedycji, zaczął organizować kolejną wyprawę. Utworzył Prowincję dla Podboju Wschodu z centrum w Mukdenie. Jednakże z powodu waśni wewnętrznych porzucił tę ideę. Mongołowie już nigdy więcej nie zagrozili Japonii.
[edytuj] Zobacz też
- Okres Kamakura (Historia Japonii)
[edytuj] Bibliografia
- Sansom, George (1958). 'A History of Japan to 1334'. Stanford, California: Stanford University Press.
- Stanisław Kałużyński - Imperium Mongolskie, Warszawa 1970.
- Leszek Podhorodecki - Tatarzy, Warszawa 1971
- Baabar - Dzieje Mongolii, Warszawa 2005
