Mora (herb szlachecki)
Z Wikipedii
Mora (Morawa, Mory, Murzynowa Głowa) herb szlachecki
Spis treści |
[edytuj] opis herbu:
W czerwonym polu tarczy - w prawą heraldycznie stronę - głowa murzyna zwrócona i po ramiona ukazana - przewiązana białą nałęczką - skręconą i zawiązaną na karku. W klejnocie trzy strusie pióra.
[edytuj] Odmiany herbowe
Herb Mora występuje w kilku odmianach. Oprócz opisanego wyżej, jest również m.in. wersja herbu - (Mora III), gdzie w złotej tarczy stoi postać murzyna w prawą zwrócona stronę, z białą przepaską na głowie, ubrana w tunikę, trzymająca napięty łuk ze strzałą - celowaną w górę skos. Nad tarczą, w klejnocie ponad hełmem (bez korony rangowej) dwie strzały srebrne ukazane bez opierzenia, skierowane do góry w skos. Ponadto występuje odmiana herbu Mora o (zawołaniu) - Sulicki I i Sulicki II.
[edytuj] Geneza herbu:
Mora ( niem. Mohr) jest herbem pochodzącym z Niemiec i znanym polskiej heraldyce już od XI wieku. Bartosz Paprocki przywołuje w "Herbach Rycerstwa Polskiego" - łaciński tekst dotyczący biskupa włocławskiego Andrzeja z 1034 r. gdzie znajduje się opis jego herbu. Najstarsza pieczęć z akt sądowych pojawia się dopiero w 1412 r. Herb Mora występuje najliczniej na Mazowszu.
[edytuj] Herbowni:
Eryk z Winsen, Busz, Cibarzewski, Deleszakn, Gardziński, Grzymała, Grzymałowski, Hossel, Kaszubski, Kosuba, Kozuba, Kobuzowski, Kozubowski, Kokociński, Kostycz, Korytowski, Korytkowski, Kruszyna, Krzyźanowski, Kudak, Listopad, Liszawski, Liszewski, Malijewski, Marczonko, Marshal, Marszał, Mieczkowski, Mieszkowski, Mięskowski, Mora, Moraczyński, Morenda, Morgulski, Moryno, Moryń, Morzycki, Nietyksa, Nietyksza, Nietyxa, Olszyński, Skalski, Sławski, Sorc, Szorc, Stoessel, Swędorski, Szulborski, Żwan
