MPEG-7
Z Wikipedii
MPEG-7 jest standardem opisu treści multimedialnej. Tym samym, nie jest standardem opisującym sam sposób kodowania ruchomego obrazu lub dźwięku (w odróżnieniu do MPEG-1, MPEG-2 czy MPEG-4). Wykorzystuje on XML do przechowywania metadanych i może być dołączony do kodów czasowych w celu sygnalizacji określonych zdarzeń lub np. synchronizacji tekstu piosenki z muzyką.
Zaprojektowano go w celu standaryzacji:
- zestawu schematów opisów i deskryptorów
- języka opisującego te schematy, zwanego Językiem Definicji Opisów (ang. Description Definition Language, DDL)
- schematu kodowania opisu
W zamierzeniu organizacji MPEG połączenie MPEG-4 i MPEG-7 (nazywane często MPEG-47) ma być idealnym rozwiązaniem dla efektywnego przesyłu strumieniowego treści, jej zmiany i indeksowania.
Spis treści |
[edytuj] Oprogramowanie/Demonstracje MPEG-7
- IBM VideoAnnEx Annotation Tool: Tworzenie dokumentów MPEG-7 (dla strumieni wideo) opisujących strukturę i określających słowa kluczowe z listy o określonym zestawie słów (wersja binarna, restrykcyjna licencja)
- MPEG-7 Audio Encoder: Tworzenie dokumentów MPEG-7 dla plików dźwiękowych, opisujące nieskopoziomową charakterystykę audio (wersja binarna i źródłowa, Java, GPL)
- TU Berlin MPEG-7 Audio Analyzer (Web-Demo): Tworzenie dokumentów MPEG-7 (XML) dla plików dźwiękowych (WAV, MP3). Zaimplementowane wszystkie 17 niskopoziomowych deskryptorów audio MPEG-7.
- TU Berlin MPEG-7 Spoken Content Demonstrator (Web-Demo): Tworzenie dokumentów MPEG-7 (XML) z opisem typu SpokenContent na bazie wejściowego sygnału dźwiękowego (mowy) (WAV, MP3).
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Porównaj
- MXF
