The Complete Concert 1964: My Funny Valentine + Four & More
Z Wikipedii
The Complete Concert 1964: My Funny Valentine + Four & More | ||
Album studyjny Miles Davis | ||
Wydany | oba lp 1964; cd 1992 | |
Nagrywany | 12 lutego 1964 | |
Gatunek | jazz | |
Długość | 64:46; 53:31 | |
Wytwórnia | Columbia | |
Producent | Teo Macero | |
Oceny | ||
Płyta po płycie | ||
Seven Steps to Heaven |
The Complete Concert 1964: My Funny Valentine + Four & More (1964) |
The Complete Concert 1964: My Funny Valentine + Four & More - album składający się z dwóch cd wydanych w 1992 r., na których znajduje się cały koncert Milesa Davisa nagrany 12 lutego 1964 wydany pierwotnie na dwóch winylowych albumach Funny Valentine i Four & More w tym samym roku.
Spis treści |
[edytuj] Historia i charakter albumu
Koncert kwintetu Milesa Davisa odbył się w Lincoln Center's Philharmonic Hall (dziś nosi nazwę Avery Fisher Hall). Był on fragmentem całej serii benfisowych koncertów w filharmoniach sponsorowanych przez NAACP, The Congress of Racial Equality i Student Nonviolent Coordinating Committee. Ten wieczór Davisa poświęcony był wspieraniu rejestracji wyborców w stanach Mississippi i Luizjanie. Davis wspomniał także w piśmie Melody Maker, że szczególnie ten koncert był poświęcony pamięci Johna F. Kennedy'ego, którego muzyk zawsze szanował i lubił[1].
Z koncertu tego powstały dwa albumy.
- Funny Valentine; zawierał on materiał utrzymany w wolnym, spokojnym rytmie, w większości balladowy.
- Four & More; zawierał utwory bardziej nerwowe i szybkie (czasem nawet wydaje się, że nieco zbyt szybkie).
Obie płyty zostały wydane w 1964.
Ponieważ panowało przekonanie, że ten koncert powinien się w końcu ukazać w całości, w 1992 r. obie płyty zostały wydane na dwóch krążkach kompaktowych przez Columbia/Legacy w znakomitej serii Columbia Jazz Masterpieces.
Wydaje się, że główną siłą napędową był 18-letni perkusista Tony Williams; jego energiczna, a równocześnie lekka gra (fantastyczne wykorzystanie talerzy perkusji) zmobilizowała muzyków, z których każdy pokazał się z jak najlepszej strony. Miles Davis w swojej autobiografii napisał, że "nigdy nie słyszał tak dobrze grającego George'a Colemana'.
[edytuj] Muzycy
- Quintet
- Miles Davis - trąbka
- George Coleman - saksofon tenorowy
- Herbie Hancock - pianino
- Ron Carter - kontrabas
- Tony Williams - perkusja
[edytuj] Spis utworów
- My Funny Valentine (CD 1)
- Introduction by Mort Fega [1:40]
- My Funny Valentine [14:55]
- All of You [14:40]
- Go-Go (Theme and Re-Introduction) [1:43]
- Stella by Starlight [13:03]
- All Blues [8:51]
- I Thought about You [11:14]
- Four & More (CD 2)
- So What [9:11]
- Walkin' [8:08]
- Joshua [9:31]
- Go-Go (Theme and Announcement) [1:43]
- Four [6:28]
- Seven Steps to Heaven [7:46]
- There Is no Greater Love [10:03]
- Go-Go (Theme and Announcement} [1:21]
[edytuj] Opis płyty
- Producent - Teo Macero
- Nagranie - Lincoln Center's Philharmonic Hall, Nowy Jork
- Data nagrania - 12 lutego 1964
- Producent wydanie cyfrowego - Nedra Olds-Neal
- Cyfrowa restauracja nagrań i inżynieria dźwięku - Mark Wilder
- Studio - Sony Music Studios Nowy Jork
- Koorynator serii Jazz Masterpieces - Mike Berniker, Michael Brooks, Amy Herot, Gary Pacheco
- Dyrektor projektu - Gary Pacheco
- Długość -
- Funny Valentine 64 min. 46 sek.
- Four & More 53 min. 31 sek.
- Koordynator artystyczny - Paul M. Martin
- Firma nagraniowa - Columbia/Legacy
- Numer katalogowy - CD - C2K 4881
Przypisy
- ↑ Ian Carrr. Miles Davis. The Definitive Biography. Str. 194