Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam
Z Wikipedii
Na brzegu rzeki Piedry usiadłam i płakałam - jedna z najpopularniejszych książek Paulo Coelho wydana oryginalnie w 1994. W Polsce książka została wydana przez Drzewo Babel w 1997. Jest pierwszą częścią trylogii "Zaś siódmego dnia...", która opowiada o tygodniu z życia pewnych zwykłych ludzi, którym przydarza się coś niezwykłego.
[edytuj] Fabuła
Jest to przede wszystkim opowieść o miłości. Zawiera także elementy pogańskie, skupiając się na kobiecym aspekcie boskości.
Książka opowiada o wielkiej miłości zarówno do Boga jak i kobiety. Główną bohaterką jest Pilar, niezależna młoda kobieta, sfrustrowana życiem uniwersyteckim i poszukująca głębszego znaczenia życia. Jej życie zmienia się gdy spotyka miłość z dzieciństwa, który jest nauczycielem duchowym i według plotek także cudotwórcą. Wyruszają w podróż po francuskich Pirenejach i ponownie się do siebie zbliżają. Męzczyzna opowiada ukochanej o sprawach nad którymi nigdy się nie zastanawiała. Pilar z początku nie rozumie słów wypowiadanych przez przyjaciela z czasem jednak rozumie więcej niż by chciała. Zaczyna sie modlić, rozbudza w sobie wiarę. Spotkanie po latach zmienia ją od środka i wszystko nabiera głębszego sensu.
