Narządy elektryczne

Z Wikipedii

Sum elektryczny

Narządy elektryczne - parzyste narządy występujące u niektórych ryb umożliwiające wytwarzanie impulsów elektrycznych. Wyewoluowały niezależnie u kilku grup ryb chrzęstno- i kostnoszkieletowych, z których obecnie żyją drętwy, strętwy, mruki i sum elektryczny.

[edytuj] Budowa

Mruk z rodzaju Gymnarchus

Zbudowane z płytek-komórek nazywanych elektrocytami ułożonych w szeregi na zasadzie baterii ogniw galwanicznych i oddzielonych galaretowatą tkanką. Pojedyncza komórka generuje prąd o napięciu rzędu dziesiątych części wolta. Jeden szereg może zawierać kilka tysięcy elektrocytów, których napięcie jest sumowane.

Narząd elektryczny suma elektrycznego powstał z tkanki łącznej gruczołów podskórnych.

[edytuj] Położenie

U drętwokształtnych (drętwy) narządy elektryczne są umiejscowione pomiędzy głową, a płetwami piersiowymi. U strętwokształtnych (strętwy) - po obydwu stronach brzusznej części ciała. Mrukokształtne (mruki) wykształciły je na trzonie ogonowym.

Ryby elektryczne - z wyjątkiem drętw - wykształciły specyficzny, ociężały kształt ciała. Tak liczne płytki zajmują w organizmie gospodarza bardzo dużo miejsca. Ciało strętwokształtnych jest w 80% zajęte przez narządy elektryczne.

[edytuj] Zastosowania

Drętwa z rodzaju Torpedo

Narządy elektryczne są wykorzystywane do elektrolokacji, a u niektórych gatunków również do komunikowania się. Służą też do obezwładniania ofiary lub napastnika.

[edytuj] Zagrożenia dla człowieka

Węgorz elektryczny

Kilka gatunków ryb wyposażonych w narządy elektryczne może stanowić śmiertelne niebezpieczeństwo dla człowieka. Największe osobniki węgorza elektrycznego są zdolne do wytworzenia prądu o napięciu 600 V, suma elektrycznego - do 350 V. Niektóre drętwy wytwarzają impulsy o napięciu do 230 V i natężeniu ok. 30 A.