Noc ołówków
Z Wikipedii
Noc ołówków (la noche de los lápices) oznacza serię porwań 10 uczniów szkół średnich, które miały miejsce nocą 16 września 1976 i w dniach późniejszych w mieście La Plata w Argentynie. Ta zbrodnia jest jedną z najbardziej znanych (i reprezentacyjnych) wśród represji argentyńskiej dyktatury w ramach planu Procesu Reorganizacji Narodowej jako, że "zniknięcia" (desapariciones) dotyczyły uczniów, w większości niepełnoletnich.
Sprawa ujrzała światło dzienne w 1985 roku, po świadectwie Pablo Díaza, jednego z ocalałych w Juicio a las Juntas (Sądzie do Spraw Junt). Pablo Diaz uczestniczył w pisaniu scenariusza, który w 1987 roku przeniósł wydarzenia Nocy Ołówków na ekrany kin.
Jedynie trzech porwanych uczniów przeżyło późniejsze tortury i prześladowania ze strony dyktatury. Chociaż pewne grupy emerytowanych wojskowych zaprzeczają przedstawionym faktom, Państwo Argentyńskie uznaje udział reżimu rządzącego Argentyną w tej zbrodni.
Spis treści |
[edytuj] Powody
Ofiary były w większości działaczami bądź byłymi działaczami Związku Uczniów Liceów (Unión Estudiantil Secundaria - UES) La Platy, ta organizacja (wraz z innymi) sprzeciwiła się w 1975 roku decyzji Ministerstwa Robót Publicznych, która podwoiła cenę biletu uczniowskiego (cynicznie zachowano zniżkę, którą działacze Związku wywalczyli pół roku wcześniej). Chociaż oficjalnie żaden dokument nie dowodzi, że "zniknięcia" były spowodowane sprzeciwem w sprawie biletów, a dwóch porwanych, którzy przeżyli zaprzecza istnieniu bezpośredniego związku między porwaniami a tym konkretnym działaniem UES, to różne świadectwa ocalałych w CONADEP (Comisión Nacional sobre la Desaparición de Personas - Państwowa Komisja Do Spraw Zniknięć Osób) jak i w Juicio a las Juntas uznają tą teorię za słuszną. Powszechnie uważa się, że sprzeciw był sztucznie wywołanym przez rząd pretekstem.
[edytuj] Ofiary
Cel operacyjny został wykonany przez Batallón 601 służb wojskowych i policję prowincji Buenos Aires, dowodzone wówczas przez generała Ramona Campsa.
| Imię i nazwisko | Wiek (w 1976) | Data zniknięcia | Obecny Stan | Uwagi | |
|---|---|---|---|---|---|
| Claudio de Acha | 17 lat | 16 września 1976 | "Zniknięty" | Został porwany w domu Horacio Hungaro. | |
| Gustavo Calotti | 18 lat | 8 września 1976 | Ocalały | Chociaż został porwany 8 września, uważa się go za ofiarę Nocy Ołówków, ponieważ wielu porwanych było jego kolegami ze szkoły i przeszedł z nimi przez miesiące więzienia i tortury.[3]. | |
| Maria Clara Cicchini | 18 lat | 16 września 1976 | "Zniknięta" | Została porwana razem z Maríą Claudią Falcone. | |
| Pablo Díaz | 18 lat | 21 września 1976 | Ocalały | W 1985 upublicznił zbrodnię przed Juicio a las Juntas. | |
| María Claudia Falcone | 16 lat | 16 września 1976 | "Zniknięta" | Została porwana w domu babci wraz z Maríą Clarą Ciochinni, która z nią mieszkała. | |
| Francisco López Muntaner | 16 lat | 16 września 1976 | "Zniknięty" | ||
| Patricia Miranda | 17 lat | 17 września 1976 | Ocalała | Została porwana 17 września. Była uczennicą Liceum Sztuk Pięknych, nie działała politycznie, nie uczestniczyła w akcji sprzeciwu wobec podwyżkom cen biletów. Była więziona w tajnych ośrodkach zatrzymań w Arana, Pozo de Quilmes, Valentin Alsina i w więzieniu Devoto, gdzie pozostała, aż do marca 1978. | |
| Emilce Moler | 17 lat | 17 września | Ocalały | ||
| Daniel A. Racero | 18 lat | września 1976 | "Zniknięty" | ||
| Horacio Ungaro | 17 lat | 16 września 1976 | "Zniknięty" |
Według CONADEP[4] policja Buenos Aires przygotowała operację w ramach represji wobec uczestników akcji przeciw podwyżkom cen biletów uczniowskich, rozważaną przez Siły Zbrojne jako «przewrót w szkołach» oraz że "porwana młodzież została wyeliminowana po zabójstwach w różnych tajnych ośrodkach zatrzymań, m.in.: Arana, Pozo de Banfield, Pozo de Quilmes, Jefatura de Policía de la Provincia de Buenos Aires (Kierownictwo Policji Prowincji Buenos Aires) i Komisariaty 5a., 8a., y 9a. w La Plata i 3a. de Valentín Alsina, w Lanús, oraz el Polígono de Tiro de la Jefatura de la Provincia de Buenos Aires" (Poligon Strzelniczy Kierownictwa Policji Prowincji Buenos Aires).
[edytuj] Kultura powszechna
Wydarzenia Nocy Ołówków zekranizowano. Reżyserem Nocy Ołówków został Héctor Olivera.
Kanaryjski piosenkarz Rogelio Botanz napisał pieśń na podstawie zeznań Pablo Díaza, jej tytuł to Noche de los Lápices.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Agencia Télam. Una a una, las víctimas
- ↑ Agencia Télam. Los chicos que sobrevivieron
- ↑ Agencia Télam "Aquellos días fueron para siempre: han estado los 30 años"
- ↑ CONADEP, Informe de la Comisión Nacional sobre la Desaparición de Personas. Capítulo II: Víctimas. Estudiantes secundarios Versión en línea.
[edytuj] Bibliografia
- Seoane, María y Hector Ruíz Nuñez: La Noche de los Lápices. Buenos Aires: Sudamericana, 2003. ISBN 950-07-2352-2 Registro en Cámara Argentina del Libro
- Comisión Nacional sobre la Desaparición de Personas (CONADEP): Nunca más. Buenos Aires: Eudeba, 1984.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Agencia Télam. Serie de notas conmemorativas del trigésimo aniversario de La noche de los lápices
- El Ortiba. La noche de los lápices. Serie de notas de varios autores
- Diario Página/12. Reportaje a una de las sobrevivientes
