Obrona przeciwlotnicza
Z Wikipedii
Obrona przeciwlotnicza jest to całokształt sił, środków i przedsięwzięć mających na celu niedopuszczenie lub ograniczenie do minimum oddziaływania lotnictwa nieprzyjaciela na wojska, ludność i obiekty na polu walki i na tyłach wojsk własnych.
Cel obrony przeciwlotniczej osiąga się w wyniku realizacji dwóch zasadniczych funkcji:
- niszczenia (obezwładniania) środków napadu powietrznego w powietrzu
- informowania o zagrożeniu z powietrza.
Obrona przeciwlotnicza jest częścią składową systemu obrony powietrznej.
Do zasadniczych elementów obrony przeciwlotniczej należą:
- prowadzenie rozpoznania celów powietrznych;
- działania atylerii przeciwlotniczej i rakiet przeciwlotniczych, lotnictwa myśliwskiego oraz przeciwlotniczych karabinów maszynowych;
- prowadzenie zmasowanego ognia z broni strzeleckiej;
- maskowanie i uodparnianie wojsk (obiektów) na skutki działania lotnictwa nieprzyjaciela.
Głównym celem Wojsk OPL SP w latach 2007-2012 jest osiąganie interoperacyjności z Zintegrowanym Systemem Obrony Powietrznej NATO -NATINADS oraz z Wojskami Obrony Przeciwlotniczej Wojsk Lądowych i Marynarki Wojennej , co zapewni im możliwość wykonywania zadań w układzie narodowym, sojuszniczym i wielonarodowym (koalicyjnym), koncentrując swój wysiłek na osłonie - wyznaczonych baz lotniczych; - wojsk operacyjnych w rejonach zgrupowań i przepraw. - najważniejszych obiektów przemysłowych i administracyjnych. W świetle tych zadań oraz obecnych i przewidywanych zagrożeń, oprócz zdolności do zwalczania samolotów, Wojska OPL muszą posiadać zdolności do niszczenia rakiet balistycznych, pocisków samosterujących, bezpilotowych aparatów latających, obiektów powietrznych o małej skutecznej powierzchni odbicia.
