Obwód drukowany

Z Wikipedii

Zbliżenie spodniej części obwodu drukowanego płyty głównej komputera. Na zdjęciu widoczne są ścieżki przewodzące i punkty lutownicze dla podzespołów montowanych w sposób przewlekany po przeciwnej stronie.

Obwód drukowany (ang. Printed Circuit Board, PCB) – płytka z materiału izolacyjnego z połączeniami elektrycznymi (tzw. ścieżkami) i punktami lutowniczymi (tzw. padami), przeznaczona do montażu podzespołów elektronicznych. Płytki obwodów drukowanych projektowane są pod kątem budowanego układu elektronicznego i wykonywane są techniką trawienia. Płytki obwodów drukowanych wytwarza się z płytek pokrytych warstwą miedzi, na które różnymi technikami nanoszony (drukowany) jest wzór ścieżek, a następnie celem otrzymania pożądanego wzoru wykonuję się obróbkę chemiczną. Farby pokrywające warstwę miedzi mogą być nanoszone sitodrukiem lub offsetem. Możliwe jest też wykonanie obwodu drukowanego przez nałożenie srebrnych farb przewodzących metodą sitodruku.

Obwód drukowany może być jedno, dwu lub wielowarstwowy (z warstwami wewnętrznymi). Podzespoły elektroniczne na płytce montowane są bądź w sposób przewlekany (montaż przewlekany, ang. Through-Hole Technology, THT), bądź powierzchniowo (montaż powierzchniowy, ang. Surface Mount Technology, SMT). W pierwszym przypadku wyprowadzenia elektryczne elementu w postaci wąsów przewlekane są przez przygotowane otwory płytki i lutowane z przeciwnej strony płytki niż ta, na której element się znajduje. W drugim przypadku elementy lutowane są z tej strony płytki, z której się znajdują, są to elementy SMD - ang. Surface Mount Device.

Obwody drukowane dawniej projektowane były ręcznie. Obecnie do projektowania wykorzystuje się komputery i odpowiednie oprogramowanie typu CAD (np. OrCAD, Protel, PADS, Eagle, P-CAD, Autotrax, Easytrax, CADSTAR).

[edytuj] Zobacz też

• Montaż powierzchniowy
• Montaż przewlekany