Ochratoksyna A
Z Wikipedii
 |
Niektóre informacje zawarte w artykule wymagają weryfikacji. Zajrzyj na stronę dyskusji, by dowiedzieć się, jakie informacje budzą wątpliwości. |
Ochratoksyna A (N[(5-chloro-8-hydroksy-3-metyl-1-oksy-7-izochromanyl)karbonyl]-3-fenylalaniny)
Jest mykotoksyną, jedną z najczęściej występującyvh w pokarmach, na świecie. Produkowana jest przez Aspergillus ochraceus i Penicillium verrucosum. Człowiek najczęściej naraża się na kontakt z tą toksyną zjadając niewłaściwie przechowywane jedzenie, takie jak: zboża, wieprzowina, kawa i winogrona. Toksyna została wykryta także w tkankach i organach zwierząt, wliczając w to ludzką krew i mleko z piersi. Toksyczność Ochratoksyny A (OTA) zależy od gatunku i płci zainfekowanych ofiar.
OTA jest potencjalnie kancerogenna dla ludzi. Prawdopodobnie ma słabe działanie mutagenne, możliwe dzięki wywoływaniu uszkodzeń oksydatywnych w strukturze DNA. W przypadku zwierząt, badania laboratoryjne potwierdziły kanerogenność OTA w przypadku myszy i szczurów. Podawanie doustne roztworu OTA, spowodowało wzrost zachorowań na nowotwory wątroby u myszy obojga płci, a także produkcję nerkowych komórek gruczolakowych i rakowych u samców myszy i szczurów obojga płci.
Toksyna ta jest też odpowiedzialna za zakłócenie czynności odpornościowych w orgnizmach zwierzęcych. Właściwości hamujące działanie układu immunologicznego powodują zahamowanie odpowiedzi przeciwciał, zmniejszenie rozmiarów organów układu immunologicznego (tj. grasicy, śledziony i węzłów chłonnych), zmiany w ilości i funkcji komórek immunologicznych, oraz w produkcji cytokiny. Właściwości immunotoksyczne przejawiają się śmiercią komórek, a następnie apoptezją i nekrozją (martwica), w połączeniu z wolną wymianą zainfekowanych komórek, spowodowaną zahamowaniem syntezy protein.
