Ordynacje Skórzewskich
Z Wikipedii
Arystokratyczna rodzina Skórzewskich herbu Dorgosław w swojej historii utworzyła dwie ordynacje rodowe, które na początku XX wieku znalazły się w posiadaniu tego samego przedstawiciela rodu.
Ponadto w 1875 roku Emilia z Goetzendorf – Grafowskich hrabina Skórzewska powołała testamentem ordynację próchnowską dla swojego wnuka Zygmunta Potulickiego.
[edytuj] Ordynacja na Łabiszynie
Utworzona przez hrabiego Leona Skórzewskiego (1845-1903) właściciela dóbr Łabiszyn i Lubostroń, dla jego dalekiego krewnego i adoptowanego syna Witolda hr. Skórzewskiego i dziedziczona w linii męskiej wśród jego potomków. Nie są znane powody, dla których fundator odsunął od dziedziczenia ordynacji potomstwo swojego brata Kazimierza..
Ordynacja istniała do reformy rolnej w 1945 roku.
[edytuj] Ordynacja na Czerniejewie – Radomicach
Utworzona została w 1846 roku dla hrabiego Rajmunda Skórzewskiego (1791-1859), a oficjalnie zatwierdził ją rząd pruski w 1856 roku. Od 1869 roku każdemu ordynatowi przysługiwało miejsce w Pruskiej Izbie Panów.
Ordynacja była dziedziczona w linii męskiej na zasadzie primogenitury. Istniała formalnie do 1945 roku gdy została rozwiązana na podstawie dekretu o reformie rolnej.
[edytuj] Ordynaci
- Rajmund hr. Skórzewski (1791-1859), założyciel, I ordynat na Czerniejewie- Radomicach
- Zygmunt hr. Skórzewski (1828-1901), syn poprzedniego, II ordynat na Czerniejewie- Radomicach
- Włodzimierz hr. Skórzewski (1858-1913), syn poprzedniego, III ordynat na Czerniejewie- Radomicach
- Witold hr. Skórzewski (1864-1912), brat poprzedniego, od 1903 I ordynat na Łabiszynie
- Zygmunt hr. Skórzewski (1894-1974), syn poprzedniego, II ordynat na Łabiszynie, IV ordynat na Czerniejewie- Radomicach