Oscar de la Hoya
Z Wikipedii
Oscar de la Hoya, przydomek bokserski Golden Boy ("Złoty chłopiec") (ur. 4 lutego 1973) - amerykański (meksykańskiego pochodzenia) bokser zawodowy; wielokrotny mistrz świata w sześciu kategoriach wagowych; złoty medalista Igrzysk Olimpijskich w Barcelonie.
Pierwszy zawodowy tytuł - organizacji WBO - zdobył 5 marca 1994 roku w kategorii superpiórkowej po zwycięstwie z Jimmi Bredahlem.
29 lipca 1994 roku pokonał Jorge Paeza zdobywając pas WBO w kategorii lekkiej.
6 maja 1995 roku po zwycięstwie nad Rafaelem Ruelasem w kategorii lekkiej wywalczył pas federacji IBF.
7 czerwca 1997 roku pokonał Julio Cesara Chaveza w kategorii superlekkiej wywalczając pas organizacji WBC.
12 kwietnia 1997 roku pokonał Pernella Whitakera wywalczając pas WBC w kategorii półśredniej.
Niepokonany kroczył przez zawodowe ringi aż do 18 września 1999 roku kiedy spotkał się z Felixem "Tito" Trinidadem. Walkę tę przegrał na punkty po dwunastu rundach i skończył się mit niepokonanego Złotego Chłopca.
23 czerwca 2001 roku po zwycięstwie nad Javierem Castillejo zdobył pas WBC w kategorii superpółśredniej. 14 września 2002 roku pokonał Fernando Vargasa i wywalczył w tej samej kategorii pas WBA.
13 września 2003 roku stracił swoje pasy po porażce z Shanem Mosleyem.
5 czerwca 2004 roku zdobył pas WBO w kategorii średniej po zwycięstwie nad Felixem Sturmem.
18 września 2004 roku stoczył pojedynek o pasy czterech najważniejszych federacji boksu zawodowego wagi średniej z Bernardem Hopkinsem (posiadaczem pasów WBA, WBC, IBF). W dziewiątej rundzie Hopkins wyprowadził cios w wątrobe i zaraz po nim lewy sierpowy na głowę. Cios na wątrobę podziałał z opóźnieniem i De La Hoya padł na deski zwijając się z bólu. Nie był w stanie już się podnieść i po raz pierwszy w swojej karierze przegrał przez nokaut.
7 maja 2006 roku został mistrzem świata wagi lekkośredniej organizacji WBC. Amerykanin pokonał w Las Vegas Nikaraguańczyka Ricardo Mayorgę, który bronił mistrzowskiego pasa. Od początku ton rywalizacji nadawał De La Hoya, w kolejnych rundach przewaga Amerykanina rosła, aż w końcu sędzia zdecydował się na przerwanie pojedynku w szóstej rundzie.
5 maja 2007r., w opinii wielu ekspertów niesprawiedliwie przegrał na punkty walkę z Floydem Mayweatherem Jr. nie broniąc tytułu mistrza świata federacji WBC.
Oscar de la Hoya w zawodowym boksie stoczył 43 walki - wygrał 38 (w tym 30 przez knock-out).
