Pałac Prezydencki w Wilnie
Z Wikipedii
Pałac Prezydencki w Wilnie (lit. Prezidentūra) - oficjalna rezydencja litewskiej głowy państwa mieszcząca się w obrębie wileńskiej Starówki.
Historia obiektu sięga XIV wieku, gdy w miejscu nadanym przez księcia Jagiełłę murowany budynek wystawili wileńscy arcybiskupi. W okresie renesansu gmach wielokrotnie przebudowywano i rozbudowywywano, biskupia rezydencja wzbogaciła się również o ogrody.
W XVIII wieku pałac dwukrotnie płonął (1737, 1738), po czym zrekonstruował go architekt Wawrzyniec Gucewicz. Po III rozbiorze posiadłość zostałą przejęta przez carów - w 1796 roku na krótko zatrzymał się tu Paweł I. W XIX wieku rezydowali tu generał-gubernatorzy litewscy, w tym osławiony Michaił Murawiew.
W 1804 roku pałacyk odwiedził przyszły król Francji Ludwik XVIII, osiem lat później gościli tu zarówno Aleksander I, jak i Napoleon Bonaparte. Po wybuchu wojny francusko-rosyjskiej w 1812 roku zakwaterowano tu sztab armii francuskiej.
Po ponownym włączeniu Litwy w skład Rosji w 1813 roku nastąpiła rekonstrukcja budynku w stylu empire dokonana przez Wasyla Stasowa (prace nadzorował Karol Podczaszyński). W wówczas nadanym kształcie Pałac przetrwał do dnia dzisiejszego.
W 1918 roku budynek na krótko stał się siedzibą MSZ Litwy oraz agencji ELTA. W latach międzywojennych były w nim prowadzone prace konserwatorskie pod kierunkiem Stefana Narębskiego.
Po 1945 roku pałac służył wojsku radzieckiemu, umieszczono tu też m.in. galerie sztuki. Po 1993 roku przeszedł na własność Kancelarii Prezydenta, a od 1997 roku jest oficjalną siedzibą głowy państwa. Rezydowali tu Algirdas Brazauskas, Rolandas Paksas, jak i Valdas Adamkus.
