Państwo Kościelne
Z Wikipedii
| Patrimonium Sancti Petri Państwo Kościelne |
|||||
|
|||||
|
|||||
| Język urzędowy | łacina | ||||
| Język używany | włoski | ||||
| Stolica | Rzym | ||||
| Ustrój polityczny | teokracja | ||||
| Typ państwa | monarchia elekcyjna | ||||
| Ostatnia głowa państwa | papież Pius IX | ||||
| Sekretarz stanu | kard. Giacomo Antonelli | ||||
| Utworzenie | państwa papieskiego przez króla Franków Pepina Krótkiego 754 lub 755 lub 756 |
||||
| Przyłączenie | do Zjednoczonych Włoch 1870 |
||||
| Religia dominująca | Katolicyzm | ||||
| Strefa czasowa | UTC +1 - zima UTC+2 - lato |
||||
 |
|||||
| Włochy w 1796 - Państwo Kościelne zaznaczone żółtym kolorem (Papal States) | |||||
.svg/30px-Flag_of_Italy_(1861-1946).svg.png){kind=small}
.svg/125px-Flag_of_the_Papal_States_(1808-1870).svg.png)
Państwo Kościelne (łac. Patrimonium Sancti Petri) – państwo znajdujące się na terenie obecnych środkowych Włoch istniejące w okresie 756 (lub 754 albo 755)-1870 i rządzone przez papieży jako świeckich monarchów.
[edytuj] Początki
Zostało założone przez Pepina Małego – króla Franków. Nadał on prawo do władania państwem papieżowi Stefanowi III. Państwo utworzono na terytoriach, które zdobyto podczas wojen z Longobardami.
[edytuj] Polityka
Brało udział m.in. w dwóch wojnach z Turcją, wojnie trzydziestoletniej, wojnach włoskich i wojnie o sukcesję hiszpańską.
[edytuj] Historia
Wielokrotnie bywało podbijane, np. w 1527 roku – Sacco di Roma. W latach 1809-1815 stało się częścią Francji napoleońskiej. W okresie zjednoczenia Włoch w roku 1860 utraciło terytoria wokół Bolonii, Rawenny, Ankony i Ferrary.
Powszechnie uważa sie, że pozostałością po Państwie Kościelnym jest Watykan, ale w sensie prawno-międzynarodowym są to dwa odrębne podmioty prawa międzynarodowego, które łączy jedynie osobowość prawno-międzynarodowa Stolicy Apostolskiej, czyli - ogólnie rzecz biorąc - Biskupa Rzymu.
